Το φως διαιρείται Σε χρυσή δόξα Σε δέρματα Η ευτυχία του προσώπου Τον άνθρωπο θίγει Η αναπνοή Η μοίρα Σ' εσένα μαθαίνει τον πόνο Κι εμένα αφήνει κενό.