Το σούρουπο ραίνει...
| Το σούρουπο ραίνει... Συγγραφέας: |
Το σούρουπο ραίνει τα χέρια όλων εκείνων των ανθρώπων
Που μάταια διαβαίνουν τον κόπο της ημέρας
Δρέποντας δάφνες όπου το φως πιο σίγουρο
Και βολεύοντας-βολεύοντας το έρμο ψωμί του βίου.
Χαμηλώσαμε τα μάτια και πήγαμε εμπρός
Αναδιφώντας σκοτάδια και γνώρες παλιές
Σε μιαν Αθήνα, που ανασαίνει
Σε μια φωλιά, που η μνήμη δεν ξέρει.