Το πρώτον φίλημα
Συγγραφέας:
Ποικίλη Στοά, Τόμος 9 (1891), σ. 251


 
Τί κυλίεις
Εἰς τὰ χείλη,
Μικρὰ φίλη,
Τὰ μικρά;

Τί καμμύεις
Τὸν γλαυκὸν σου
Ὀφθαλμόν σου,
Πονηρά;..

Τὸ ἐκφράζει
Ἡ μορφή σου
Ἡ σιγή σου
Τὸ δηλοῖ.

Τί πειράζει
Ἂν τὸ στόμα
Μὲ τὸ ὄμμα
Μοί λαλεῖ;

Δοκιμάζεις
Μ' ἄλλην γλῶσσαν
Σιωπῶσαν
Νὰ λαλῇς;..

Τί διστάζεις
Ἔτι, φίλη;
Δὸς τὰ χείλη..
Καὶ φιλεῖς...

Εἶπα· κλίνει
Μειδιῶσα.
Σπαίρ' ἡ γλῶσσα
Καὶ γλυκὺ

Χεῖλος τείνει...
-Μὴ ὁμίλει
Πλέον, φίλη!
.... Μοὶ ἀρκεῖ.