Τὸ Δέντρο
Συγγραφέας:
Περιοδικό «Γράμματα», σελ 11, τ.1, 1911. Στη σελίδα του περιοδικόυ στο οποίο δημοσιεύτηκε μαζί με το ποίημα Θέρος αναφέρεται ημερομηνία 26 Ιουλίου 1909


ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ

Δέντρο, στὸ πρωϊνὸ τὸ φῶς δὲν ξέρω πῶς φαντάζεις.
ψυχὴ ἄν δὲν εἶσαι μοναχά, πνοὴ καὶ φῶς μονάχα—
μὲ τὴν τεραστίαν ἔκστασιν σὰν προσευχῆς σοφῆς:
ἐμπρὸς στὸν μεγαλόχαρον τὸν ἥλιον.

Ἀγαθωσύνη πρωϊνὴ ποῦ τοῦ ἔδωκες τὸν ἑαυτό σου,
σταλιὲς πῶς ἀντιλάμπετε στὰ φύλλα του τῆς δρόσου,
Πουλιὰ ποῦ τὸ κελάδημα ἐσωπάσατε κι’ ἀκοῦτε
τὴν δέησι ποῦ ὑψώνεται στὸν μεγαλόχαρο ἥλιο,
σοφή, βαθειά, βουβή, ἀπὸ τὴ δική σας πιὸ μεγάλη.

Ἔμορφα, ἀθῷα φυλλώματα πόση ψυχὴ σ’ ἐσᾶς,
πνοὴ ἀμβροσία πρωϊνὴ ποῦ δὲν ταράζεις τὴ σιγή,
καί, ὦ ἄνθρωπε, μὲ τὰ ὑψωτὰ τὰ μάτια πρὸς ἐκεῖ
ὅπου τὸ μεγαλόσοφο τὸ φῶς
ὡσὰν ἀπὸ πηγὴ θέλει νὰ ρέῃ —
καὶ ποῦ σὰν τοῦ Ναζαρινοῦ Θεοῦ
τὸ Πνεῦμα ποῦ ἀνεμπόδιστον ὅπου κι’ ἄν θέλῃ πνέει
πλούσια κυματώνεται σκορπίζεται ἱερόν.