Το Αλμπατρός
Συγγραφέας:
(μετάφραση από τα «Άνθη του Κακού», 3η έκδοση, 1868, στο Œuvres complètes de Charles Baudelaire, tome I, Paris : Michel Lévy frères, 1868.)


Συχνά, για να περάσουν την ώρα τους, οι άνδρες του πληρώματος
πιάνουν τα αλμπατρός, τεράστια πουλιά της θάλασσας,
που συνοδεύουν, νωχελικοί σύντροφοι στο ταξίδι,
το σκάφος που γλιστρά πάνω στα βαθιά νερά

Μόλις τα αφήσουν στο κατάστρωμα,
αυτοί οι βασιλιάδες του γαλάζιου, αδέξιοι και ντροπαλοί,
αφήνουν θλιβερά τα μεγάλα άσπρα τους φτερά
σαν να σέρνουν πλάι τους κουπιά

Αυτός ο φτερωτός ταξιδευτής, πόσο αδέξιος και άβουλος!
Αυτός, άλλοτε τόσο ωραίος, πόσο κωμικός και άχαρος!
Ο ένας το ράμφος του με το τσιμπούκι του χτυπά
ο άλλος μιμείται, κουτσαίνοντας, τον ανάπηρο που πετά!

Ο Ποιητής μοιάζει με τον πρίγκιπα των νεφών
που πλανιέται στην καταιγίδα, ψηλότερα από κάθε σαϊτιά,
εξόριστος στο έδαφος, στη βουή των αποδοκιμασιών,
να περπατά τον εμποδίζουν τα γιγάντια φτερά