Τοῦ κάκου
Συγγραφέας:
Τα έργα του Λορέντσου Μαβίλη (1922)


Σοῦ ἀρέσαν τὰ σονέττα μου καὶ ἀγάλι
Ἀγάλι ἐψυχοπόνεσες κ’ ἐμένα,
Κ’ ἐχάρισές μου, ὀμορφομάτα μου, μ’ ἕνα
Φίλημα τὴν καρδιά σου τὴ μεγάλη.
Ποιὸς ἐρράγισε τ’ ἄλικο ἀνθογυάλι,
Καὶ ἀντὶς αἷμα νερὰ θωρῶ χυμένα,
Καὶ τ’ ἄνθια τῆς ἀγάπης μαραμένα;
Εἶχε ὁ γιαλὸς τῆς γλύκας γυρογιάλι;
Μισοκρύβεται ἕν’ ἄχαρο βιβλίο
Σκονισμένο, παλιὸ στὸ ὕστερο ράφι·
Τὸ ἐδιάβασες μιὰ μέρα σ’ ἕνα πλοῖο
Καὶ δὲν καλοθυμᾶσαι οὔτε τί γράφει·
Μὰ μιὰ στάλα ζωῆς πιωμένη σὤχει
Κι’ ἀκόμα δὲν τὸ παραρρίχνεις, ὄχι.