Τα ψηλά βουνά/Τα μουλάρια ξέρουν που θα φάνε οι ταξιδιώτες

Τὰ ψηλὰ βουνὰ
α' έκδοση, 1918
Συγγραφέας:
Τὰ μουλάρια ξέρουν ποῦ θὰ φᾶνε οἱ ταξιδιῶτες


.

8. Τὰ μουλάρια ξέρουν ποῦ θὰ φᾶνε οἱ ταξιδιῶτες.

Ὅταν σὲ λίγο φάνηκε µιὰ βρύση µὲ πλατάνια καὶ λεῦκες, τὰ µουλάρια σταμάτησαν μόνα τους. Τὰ παιδιὰ κατάλαβαν, πὼς γιὰ νὰ σταµατᾶ τὸ ζῶο µόνο του, θὰ εἶναι παλιὰ συνήθεια νὰ ξεπεζεύουν οἱ ταξιδιῶτες ἐκεῖ γιὰ νὰ φᾶνε. Αὐτὴ τὴ σκέψη τὴν ἔκαµαν ὅλοι, κι ἂς λένε τὸ Φουντούλη φαγά.


Τί πεῖνα ἦταν αὐτή! Κοιτάζοντας τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο δὲν τὴν εἶχαν καταλάβει. Τέτοια ἦταν ἡ ὄρεξή τους, ποὺ δὲν κατάλαβαν καλὰ πότε στρώθηκε τὸ τραπέζι ἀπάνω στὰ χλωρὰ φύλλα, πότε κάθισαν, ἄν κάθισαν μὲ τὸ πλευρὸ ἢ σταυροπόδι. Ἔτρωγαν εὐχαριστημένοι κι ὁ πλάτανος ἀπὸ πάνω σάλευε τὰ κλαριά του.