Τίνος να πω τον πόνο μου
Τίνος να πω τον πόνο μου να μην αναστενάξει,
η πέτρα η αμίλητη κι εκείνη θε να κλάψει.
Ο ήλιος εβασίλεψε κι η δύση ακόμα βράζει,
χαρά σ' εκείνη την καρδιά που δεν ανεστενάζει.
Ο ήλιος εβασίλεψε κι άρχισε να νυχτώνει
κι αρχίσανε να με βαρούν τα βάσανα κι οι πόνοι.
Έχεις δυο μάτια έμορφα που χαμηλά κοιτάνε
κι όποιος γυρίσει και τα δει, στον Άδη τονε πάνε.
Τα μάτια σ' φέρνουν συννεφιά, τα φρύδια σ' φέρνουν μπόρα,
τ' αγγελικό σου το κορμί δεν το 'δα σ' άλλη χώρα.