Τραγούδι με δίστιχα στον σκοπό της "Συμπεθέρες" με προέλευση από την Ικαρία.
Ο ρυθμός του κομματιού είναι 2/4 και χορεύεται ως «ΑΡΓΟΣ ΙΚΑΡΙΩΤΙΚΟΣ».

Νάτος κι έρχεται από πέρα δώσ’ του φουστανιού σου αέρα,
δώσ’ του δώσ’ του και ας επάει τούτη η γης θα μας εφάει.

Τούτη η γης που την πατούμε ούλοι μέσα θε να μπούμε,
τούτη η γης με τα χορτάρια τρώει νιες και παλικάρια.

Αχ κακό βρε συμπεθέρα που ‘εν ήρθες την Δευτέρα
Μόνον ήρθες στο Σαββάτο που’ ταν όλα άνω κάτω

Τον Καριώτικο χορό πως τον αγαπώ εγώ,
τον Καριώτικο χορεύω κι όσο (νι)μπορώ σαρτεύω.

Δώσ’ του δώσ’ του δώσ’ του πέρα δώσ’ του φουστανιού αέρα,
δώστε του για να πρεπίσει κι ο χορός να νοστιμίσει.

Πως χορεύουν οι λωλοί, δίχως λύρα και βιολί
πως χορεύουν οι γαϊδάροι δίχως σέλα και σαμάρι

Δώσ’ του δώσ’ του δώσ’ του πέρα

Δώσ’ του δώσ’ του δώσ’ του πέρα δώσ’ του φουστανιού αέρα,
δώστε του για να πρεπίσει κι ο χορός να νοστιμίσει.

Νάτος έρχεται από πέρα δώσ’ του φουστανιού σου αέρα,
δώσ’ του δώσ’ του και ας πάει τούτη η γης θα μας εφάει.

Τούτη η γης που την πατούμε ούλοι μέσα θε να μπούμε,
τούτη η γης με τα χορτάρια τρώει νιους και παλικάρια.

Που θα πάμε συμπεθέρα στον γιαλό για στον αθέρα,
στο γιαλό θε να βραχούμε στο βουνό θε να χαθούμε.

Πέρα στον πλατύ αθέρα έχασα μια μπουζουνιέρα,
φύσ’ αγέρα φύσ’ αγέρα για να βρω τη μπουζουνιέρα.

Πέρα στου χωριού τη βρύση τον Καριώτικο έχω στήσει,
και χορεύουν κοπελούδια σαν τα δροσερά λουλούδια.

Τον Καριώτικο χορό πως τον αγαπώ εγώ,
τον Καριώτικο χορεύω κι όσο (νι)μπορώ σαρτεύω.

Χόρευ(γ)ε καημένη γραι' στων παιδιών μας τις χαρές,
δες και με καημένε γέρο πως πηδώ και πως σαρτεύω.