Στο πρόσωπο της άνοιξης ήταν χυμένο φως Και μέσα στον αγέρα σαν από μια φωλιά Μακρυάθε τραγουδούσε και λαίμαργα Ο κορυδαλλός Όσες κοπέλες δεν αγάπησα Είχανε γίνει θάμνοι.
