Σπαρτιάτης
Συγγραφέας:
Περιοδικό «Νέα Ζωή», τ.3-4, περίοδος Δ΄ (Ιούλιος-Δεκέμβριος 1914)


ΣΠΑΡΤΙΑΤΗΣ

Εὐλογημένος, ποῦ βωδιῶν ζευγάρια,
Τὸ χρῆμα τῆς σκλαβιᾶς σοῦ σέρνει πίσω·
Τὰ σιδερένια τάλαντα, σταβάρια
Κομμένα ἁδρὰ ἀπὸ γέλατο βουνίσο,
Νὰ σοῦ θυμᾶν πιὸν σκύβουνε τὰ βάρια,
Καὶ τί, κρατάει κορμί, σὰ δέντρον ἴσο!
Ὅ,τι ἀπὸ κεῖθε, τῆς ζωῆς ἡ ἀγγάρια—
Κι’ ὅ,τι ἀπὸ δῶθε — ἀκέριο κ’ Ἐλυμπίσο.
Ἡ Ὀρτὴ σοῦ φέγγει Ἀρτέμιδα, στὴ ζήση,
Τί, θὰ σταθεῖ καὶ τί, θὰ νὰ λυγίσει,
Μὲ τὸ ἀψηλό της ὁδηγῶντας πόδι.
Κι’ ἂν στ’ ἀνηφόρια, νιὸς παραπατήσει,
Πολύκλωνο μαστίγι θὰ κολλήσει,
Τριγύρ’ ἀπ’ τὸ κορμί του, σὰ χταπόδι.