cet.: om. A B[1]; viii. 8 τῇ cet.: om. A B; ix. 1 ποδώκεις cet.: om. A B; ix. 15 ἑκατέρου cet.: ἑκατέραν A B; ix. 16 περιοῦσαν cet.: οὖσαν A B; x. 1I τῷ θηρίῳ cet. cum Aristide: τὰ θηρία A B; x. 7 δικρὰ cet.: μικρὰ A B; x. 16 ἂν om. cet.; xii. 9 τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος ἀφαιροῦνται cet.: τοῦ σ. post ἀφ. A B; xii. 15 σωτηρίαν om. cet.; οἱ δὲ μὴ cet. cum Stob.: δ’ οἱ μὴ A: δὲ μὴ B; xiii. 7 ποιῇ cet.: ποιεῖ A B; xiii. 13 ὑπερβάλ(λ)ωνται cet.: ὑποβάλλονται A B.
Quae cum ita sint, nolo delere ὅτι ad ix. 16.
Porro primi capitis, ubi deest B et longe a ceteris codicibus discrepat A, non assentiri possum Mewaldti sententiae, duas exstare editiones ab ipso scriptore excogitatas. Immo iure mihi credere videtur Ruehl libvarium exemplaris, ex quo A pendet, codicem ante oculos habuisse in primo folio etiam quant in ceteris exesum, ex quo exscriberet quae legere potuit. Tum, profectus ab iis quae supererant litteris, de suo nonnulla audacius addidit. Sic πρῶτοv invenit pro τ(ὸ μὲ)ν (§ 1), μεγάλων pro με(ιζόν)ων (§ 6), επὶ σωφροσύνῃ κτλ. pro ἐπι(θυμίαν) κτλ. (§ 8), ἄπαντες μεστοί pro ἀ(θ)άν(α)τοί ($ 13), πάντες ᾄδουσι pro (φ)αν(ερα)ί (§ 10), ν εὐκλείας pro (τιμωρ)ίας (§ 11), νέστωρ pro νέστορος, quod per compendium scriptum erat, et ὡς ἀφ’ ἑνὸς pro (ἡ) ἀ(ρ)ε(τή) (§ 7). Cum autem ubique sensum aliquem efficere vellet, γὰρ addidit post μὲν (§ 4), ἐκτήσατο scripsit pro κτησάμενος ($ 8), omissis quae omnino evanucrant.
Meliore textus recensione usum esse Pollucem quam
- ↑ Si ad Vaticani archetypum redeunt ceteri, ecquis non miretur eadem nomina casu transiliisse Vaticani librarium quae in Vindobonensi, in quo sane turbatus est ordo verborum, omissa sunt?
