Σελίδα:Xenophon V. Opuscula (1920).pdf/156

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
PRAEFATIO

δαμνεῖν et ἱππικὴν ii, 1; ἐφεστηκότων iv. 3; τὸ στόμα αὗ iv. 53 ὁπότερ’ ἂν vi. 5; εὐαίσθητον vi. 9; ὅτι vi. 10; ἁρπάζοι vi. 11; ἀναβιβάσοντα vi. 12; πονεῖν vii. 7; ὡς vii. 8; εὐθὺ et πολέμοις vii. 17; διαναπαύσαντα vii. 18; καιρίου viii. 4; ἦττον viii. 8; βούλοιο, ἀντιχαρίσῃ τι, μάλιστ’ ἂν viii. 13; δέξαιτο et προσδοκῴη viii. 14; καιρίου ix. 1; αὐτὸν ix. 3; τάχιστον ix. 8; λείῳ δεῖ ix. 9; αὐτὸς x. 4; ἃ δ’ ἂν et ποιῇ x. 6; ὥστε X. 10; ἱππάσασθαι x. 13; οὐδὲν τῶν X. 14; οὕτως et πιεσθεὶς x. 15; κατέχειν xi. 9; oἱ xi. 12; μὴν et οἱους x. 13; κωλύειν xii. 3; κωλῦον xii. 6; ἀφύλακτον xii. 7; δ’ ἂν xii. 10; δύο, δυνατόν, τοὔπισθεν xii. 12.

Hunc tamen codicem, quamquam constat omnium esse praestantissimum, caute esse adhibendum monuit Ruehl, editor prudentissimus. Nam (I) permultae in eo sunt lacunae, ita ut, si quid unus omittit, id ad textum recensendum nihil valeat. Errant igitur ii qui ultima verba huiusce opusculi delenda esse censent. Et (II) permultis foedatus est mendis, quorum maximam partem in apparatu rationem non habui. Librarium enim saepenumero fefellerunt compendia archetypi, et hominem paene ignarum Graecae linguae fuisse probant falsae verborum formae innumerabiles.

Ceterorum codicum, ut supra dictum est, optimus est Vaticanus B. Sed in hoc libro, omnia quae meliora habet quam ceteri, nisi excipis εὐιατότερα iv. 2 et καρτερύνοι iv. 4, in Vindobonensi quoque sunt:

I. Vera lectio in A B exstat:

ἕφη i. 3; ὑπομνήματα ii, 2; τὸ ii. 3; ἐνσκιρωθῇ iv. 2; τοῦ ἵππου iv. 3; χρῆσθαι iv. 5; προκόμιόν v. 8; παρατηρεῖν vi. 10; δὲ om. vii. 2; ταχέος viii. 1; παίσαντα Viii. 5;