Σελίδα:The Greek bucolic poets (1912).djvu/50

THE BUCOLIC POETS

ἦρ’ οὐκ αὐτὸς Ἔρωτος ὑπ’ ἀργαλέω ἐλυγίχθης;»
ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι πάλιν ἄρχετ’ ἀοιδᾶς.
τὰν δ’ ἄρα χὠ Δάφνις ποταμείβετο· «Κύπρι βαρεῖα, 100
Κύπρι νεμεσσατά, Κύπρι θνατοῖσιν ἀπεχθής,
ἤδη γὰρ φράσδῃ πάνθ’ ἅλιον ἄμμι δεδυκεῖν;
Δάφνις κἠν Ἀΐδα κακὸν ἔσσεται ἄλγος Ἔρωτι·—
ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι πάλιν ἄρχετ’ ἀοιδᾶς—
οὐ λέγεται τὰν Κύπριν ὁ βουκόλος; ἕρπε ποτ’ Ἴδαν,
ἕρπε ποτ’ Ἀγχίσαν· τηνεὶ δρύες ἠδὲ κύπειρος,
αἱ δὲ καλὸν βομβεῦντι ποτὶ σμάνεσσι μέλισσαι·
ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι πάλιν ἄρχετ’ ἀοιδᾶς.
ὡραῖος χὥδωνις, ἐπεὶ καὶ μῆλα νομεύει
καὶ πτῶκας βάλλει καὶ θηρία πάντα διώκει. 110
ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι πάλιν ἄρχετ’ ἀοιδᾶς.
αὖτις ὅπως στασῇ Διομήδεος ἆσσον ἰοῖσα,
καὶ λέγε· τὸν βοῦταν νικῶ Δάφνιν, ἀλλὰ μάχευ μοι.
ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι πάλιν ἄρχετ’ ἀοιδᾶς.
ὦ λύκοι, ὦ θῶες, ὦ ἀν’ ὤρεα φωλάδες ἄρκτοι,
χαίρεθ’· ὁ βουκόλος ὔμμιν ἐγὼ Δάφνις οὐκέτ’ ἀν’ ὕλαν,

18