οὐδέ τί πω ποτὶ χεῖλος ἐμὸν θίγεν, ἀλλ’ ἔτι κεῖται
ἄχραντον. τῷ κά τυ μάλα πρόφρων ἀρεσαίμαν, 60
αἴκα μοι τύ φίλος τὸν ἐφίμερον ὕμνον ἀείσῃς.
κοὔ τί τυ κερτομέω. πόταγ’ ὠγαθέ· τὰν γὰρ ἀοιδὰν
οὔ τί πᾳ εἰς Ἀΐδαν γε τὸν ἐκλελάθοντα φυλαξεῖς;
Ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι φίλαι ἄρχετ’ ἀοιδᾶς.
Θύρσις ὅδ’ ὡξ Αἴτνας, καὶ Θύρσιδος ἁδέα φωνά.
πᾷ ποκ’ ἄρ’ ἦσθ’, ὅκα Δάφνις ἐτάκετο, πᾷ ποκα Νύμφαι;
ἦ κατὰ Πηνειῶ καλὰ τέμπεα, ἢ κατὰ Πίνδω;
οὐ γὰρ δὴ ποταμοῖο μέγαν ῥόον εἴχετ’ Ἀνάπω,
οὐδ’ Αἴτνας σκοπιάν, οὐδ’ Ἄκιδος ἱερὸν ὕδωρ.
ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι φίλαι ἄρχετ’ ἀοιδᾶς. 70
τῆνον μὰν θῶες, τῆνον λύκοι ὠρύσαντο,
τῆνον χὠκ δρυμοῖο λέων ἔκλαυσε θανόντα.
ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι φίλαι ἄρχετ’ ἀοιδᾶς.
πολλαὶ οἱ πὰρ ποσσὶ βόες, πολλοὶ δέ τε ταῦροι,
πολλαὶ δὲ δαμάλαι καὶ πόρτιες ὠδύραντο.
ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι φίλαι ἄρχετ’ ἀοιδᾶς.
ἦνθ’ Ἑρμᾶς πράτιστος ἀπ’ ὤρεος, εἶπε δέ· «Δάφνι,
τίς τυ κατατρύχει; τίνος ὠγαθὲ τόσσον ἔρασαι;»
ἄρχετε βουκολικᾶς Μοῖσαι φίλαι ἄρχετ’ ἀοιδᾶς.
