Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
XV.—ΣΥΡΑΚΟΣΙΑΙ Η ΑΔΩΝΙΑΖΟΥΣΑΙ
ΓΟΡΓΩ
Ἐνδοῖ Πραξινόα;
ΠΡΑΞΙΝΟΑ
Γοργοῖ φίλα, ὡς χρόνῳ· ἔνδοι.
θαῦμ᾽ ὅτι καὶ νῦν ἦνθες. ὅρη δίφρον Εὐνόα αὐτᾷ·
ἔμβαλε καὶ ποτίκρανον.
ΓΟΡΓΩ
ἔχει κάλλιστα.
ΠΡΑΞΙΝΟΑ
καθίζευ.
ΓΟΡΓΩ
ὢ τᾶς ἀλεμάτω ψυχᾶς· μόλις ὔμμιν ἐσώθην,
Πραξινόα, πολλοῦ μὲν ὄχλω, πολλῶν δὲ τεθρίππων·
Παντᾷ κρηπῖδες, παντᾷ χλαμυδηφόροι ἄνδρες·
ἁ δ᾽ ὁδὸς ἄτρυτος· τὺ δ᾽ ἑκαστάρω ὡς ἐναποικεῖς.
ΠΡΑΞΙΝΟΑ
ταῦθ᾽ ὁ πάραρος τῆνος· ἐπ᾽ ἔσχατα γᾶς ἔλαβ᾽ ἐνθὼν
ἰλεόν, οὐκ οἴκησιν, ὅπως μὴ γείτονες ὦμες
ἀλλάλαις, ποτ᾽ ἔριν, φθονερὸν κακόν, αἰὲν ὁμοῖος. 10
176
