Σελίδα:The Greek bucolic poets (1912).djvu/198

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
XIV.—ΚΥΝΙΣΚΑΣ ΕΡΩΣ
ΑΙΣΧΙΝΑΣ

Χαίρειν πολλὰ τὸν ἄνδρα Θυώνιχον.

ΘΥΩΝΙΧΟΣ

 ἄλλα τοιαῦτα
Αἰσχίνᾳ.

ΑΙΣΧΙΝΑΣ

 ὡς χρόνιος.

ΘΥΩΝΙΧΟΣ

 χρόνιος. τί δέ τοι τὸ μέλημα;

ΑΙΣΧΙΝΑΣ

πράσσομες οὐχ ὡς λῷστα Θυώνιχε.

ΘΥΩΝΙΧΟΣ

 ταῦτ᾽ ἄρα λεπτός,
χὠ μύσταξ πολὺς οὗτος, ἀϋσταλέοι δὲ κίκιννοι.
τοιοῦτος πρώαν τις ἀφίκετο Πυθαγορικτάς,
ὠχρὸς κἀνυπόδητος· Ἀθηναῖος δ᾽ ἔφατ᾽ ἦμεν.

ΑΙΣΧΙΝΑΣ

ἤρατο μὰν καὶ τῆνος;

ΘΥΩΝΙΧΟΣ

 ἐμὶν δοκεῖ, ὀπτῶ ἀλεύρω.

ΑΙΣΧΙΝΑΣ

παίσδεις ὠγάθ᾽ ἔχων· ἐμὲ δ᾽ ἁ χαρίεσσα Κυνίσκα
ὑβρίσδει· λασῶ δὲ μανείς ποκα, θρὶξ ἀνὰ μέσσον.

166