Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
THE BUCOLIC POETS
ΚΟΜΑΤΑΣ
ἀκρίδες, αἳ τὸν φραγμὸν ὑπερπαδῆτε τὸν ἁμόν,
μή μευ λωβάσησθε τὰς ἀμπέλος· ἐντὶ γὰρ ἆβαι.
ΛΑΚΩΝ
τοὶ τέττιγες ὁρῆτε, τὸν αἰπόλον ὡς ἐρεθίζω· 110
οὕτως κὔμμες θην ἐρεθίζετε τὼς καλαμευτάς.
ΚΟΜΑΤΑΣ
μισέω τὰς δασυκέρκος ἀλώπεκας, αἳ τὰ Μίκωνος
αἰεὶ φοιτῶσαι τὰ ποθέσπερα ῥαγίζοντι.
ΛΑΚΩΝ
καὶ γὰρ ἐγὼν μισέω τὼς κανθάρος, οἳ τὰ Φιλώνδα
σῦκα κατατρώγοντες ὑπανέμιοι φορέονται.
ΚΟΜΑΤΑΣ
ἦ οὐ μέμνασ᾽, ὅκ᾽ ἐγώ τυ κατήλασα, καὶ τὺ σεσαρὼς
εὖ ποτεκιγκλίζευ καὶ τᾶς δρυὸς εἴχεο τήνας;
ΛΑΚΩΝ
τοῦτο μὲν οὐ μέμναμ᾽· ὅκα μάν τοι τεἴδέ τυ δήσας
Εὐμάρας ἐκάθηρε καλῶς, μάλα τοῦτό γ᾽ ἴσαμι.
ΚΟΜΑΤΑΣ
ἤδη τις Μόρσων πικραίνεται· ἢ οὐχὶ παρᾴσθευ; 120
σκίλλας ἰὼν γραίας ἀπὸ σάματος αὐτίκα τίλλειν.
76
