κορἐννυξ πᾶν ζῶονζ“ Δίκαιος ὁ Κύριος ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ, καὶ ξσιος ἐν ποῖοι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ. ᾿Εγ- γύς ὁ Κύριος πᾶσι τοῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν, πᾶσι τὸῖς ἐπικαλουμένοις αὐτὸν ἐν ἀληθείᾳ. Τὴν ἐπιθυμίαν τῶν ( φοβουμένων αὐτὸν ἐκπλἡροῖ καὶ τὰς δεήσεις αὐτῶν εἰσακούει καὶ͵ σώζει αὐτούς. Φυλάττει ὁ “Κύ- ριος πάντας τοὺς ἀγαπῶντας αὐτὸν, πάντας δὲ τοὺς πονηροὺς ἀφανίζει. Τὴν αἴνεσιν τοῦ Κυρίου λαλή- σει τὸ στόμα μου, εὖλογήσῃ πᾶσα σὰρξ τὸ ἅ-᾽ γιον αὐτοῦ ὄνομα εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος. ' Καὶ ἡμεῖς εὔλογἡσωμεν τὸν Κύριον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ εἰς αἰῶνας. ’Αλληλού'ία!
———
ΑΔΔΗΔΟΓ’ΙΑ. Αἷνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον. Αἰνἑσω τὸν Κύριον ἐν ὅσῴ ζῷ, φαλῷ τῷ Θεῷ μου᾽ ἕως οὗ ὑπάρχω. ).Ξὴ ἐμἵτιοτεύεσθε ἐπ᾽ ἄρχοντας, καὶ ἐπὶ υἱὸν ᾶνθρὠπου’ἐν ᾧ δὲν ᾽ ὑπάρχει σωτηρία. Τὸ ᾿πνεῦμα αὐτοῦ θέλει ἐξέλθει καὶ Θέλει ἐπιστρέφει 'εἷς τὴν γῆν' ἐν ἐκείνῃ τῇ .ἠμέοα θέλοὺν ἀπολισθῆ πἀντες᾿οὶ διαλογιὁμοὶ αὑτοῦ. Μακάριος ὁ ἔχων τὸν Θεὸν τοῦ Ἰακὼβ βοηθὸν αὑτοῦ, καὶ ὁ ᾶναθἑτων τὰς ἐλπίδας του ἐτἐὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτοῦ' τὸν ποςἠ- σαντα τὸν οὐρανὸν, τὴν γῆν, τὴν. θἀλαἁσαν καὶ πάντα τὰ ἐν αὖτοῖςκτῥν φυλάσσοντα ἀλήθειαν εἰς τὸν αἰῶνα' τὸν ποιήσαντα δικαιοσύνην εἰς τοὺς ἀὃιὲ κουμἑνους, τὸν δίδοντα͵τοοφὴ'͵ εἰ; τοὺς πεινῶντας- ὸΚὐριος λύει τοὺς φυλακισμένους, ὁ Κύριος φωτίζει
