πωτό; σου, θέλομιν. σὲ ᾶνυμνεῖ, Κύρ... ' Θεὲ ἡμῶν καὶ δι’ ἐγκωμίων καὶ ψαλμῶν θέλομεν σὲ περικο- σμεῖ, μεγαλ6νεε, εὔφημεῖ, δοξαζ ει, ἀνυψοῖ Βασιλέα, καθαγιἆζει καὶ ἰσχυρΐν ἰ͵ακηρ6ττες καὶ μνησθη- σόμεθα τοῦ ὀνόματός σου, Βασιλεῦ ἡμῶν, Θεὲ ἡμῶν, Μόνε, ζωὴ τόῦ παντός ὕπερύμνητον καὶ δεδοξασ- μένον ἔστω τὸ ὄνομά σου εἰς τὸν αἰῶνα.
Ε3λογητὸς ἓξ Κὐριε Ἑασιλεὕ τοῦ παντὸς δ ὑπερ- υψούμενος δι’ ὅλων τῶν ἐπαίνων.
ΜΙΖΜΟΡ ΔΕΤΟΔΑ. ψαλμὸς Ἰερότελεστίας. Σκιο τἠσατε ἀπὸ χαρᾶς. διὰ τὸν Κ6ριρν πάντες οἵ. γηγε- νεῖς. Τπηρετἡσατε τὸν Κύριον ἐν ε6φροσ6ν'ῃ, ἔλθετε ἐνώπιον Αὗτσῦ ἐν ἀγαλλιάσει. Γνῶτε ὅτι. Κὗριος Α6'ςός ἐστιν ὁ θεὸς, Αὗτὸς ἐπσξτρεν ἡμᾶς, καὶ εἴμε- θα λαὸζ α6τοῦ καὶ πρόβατα τῆς νομῆς 1:90. Εἰσέλ- θ:τε εἰς τοὺς πυλῶνας αῦτοῦ «’ ὗμολογοῦντες αὐτὸν, εἓσχωρήσατε εἰς τὰς α6λὰς α6τοῦ μέτ’ ἐπαίνων ἐγ- κωμιάσατε αὐτὸν εὔλογἡσατὲ τὸ ὄνομα αὑτοῦ, διότι ὁ κύριος ἀγαθός ἐστι καὶ ἡ αὐτοῦ μακροθυμἱαἀΐἆῦς, ἡ δὲ ἀλἠθαα αὗτςῦ διαμένει εἴς πἀντχς τοὺς αἰῶνας. (Κατὰ σάββατον Χἔβται ὀ « Μιζμὡρ σὴ; λεγιὄῄ. ἀσιβὶθ ’) ”Εστω ἡ δόξα Κυρίου εἰς τοὺς αἰῶνας, εὐφρανθήσε- ται δ Κ6ριος ἐπὶ τοῖς, ἕῇγοις α3τφῦ. Εἴη τὸ ὄνομα Κυ- ρίου εὐλογημένον ἀπὸ τοῦ νῦν καὶ ἕω; τοῦ αἰῶνος. Απὸ ᾶνατΐλῶν τοῦ “Ηλἱού μέχρι ὃυπμῶ͵ ἔστι: αἰε τ͵ν τὸ ὄνομα Κυρίοσ.᾿1᾿ᾠ'ὸη|ιςε᾽ι7'αντπ τἀ ἔῃ
