ἐκεῖνο ἐγίνετο, ἡ χύσις ἐγίνετο ἐπὶ τοῦ Αχαταπετά. σματος καὶ ἐπὶ τοῦ χρυσοῦ͵ ὃυσιαστηρίου' παράλει -᾿ φις δέ τις τούτων ἔφερε κώλυμα ἐν τῇ ὲξιλεώσεὶ. Τὸ περισσεῦον τοῦ αἵματος ἐρρίπτετο ἐπὶ τῶν ὗε- μἑθλων τοῦ ἐξωτερικοῦ Θυσιαστ'ηρίου ἀρκτιπῶς' ἂν δὲ ἑρρζπτετο ἀλλαχοῦ ἡ ὲξιλέ ωσις δὲν ἐκωλύετο. Τὰ μὲν καὶ τὰ δὲ τῶν θυμάτων ἐκαίοντο ἐπὶ τῆς τε- φοαποθἠπης.
Θυσζαι τοῦ δημοσίου καὶ τῶν ἰδιωτῶν. Αἱ θυσίαι τοῦ δημοσίου ἦσαν οἱ τράγοι, δυόμενον. κατὰ τὰς’ νεομηνίας καὶ ἑορτὰς, ἐοᾠάττοντο “κατ’ ἄρκτον ἡ δὲ ἐν τοῖς ἱεροῖς δοχείοὶς πατάθεσις τοῦ αἵματός των ἐγίνετο πρὸς τὸ αὐτὸ μέρος, καὶ ὁ τοῦ αἵματος ῥαν- τισμὸς ἐγίνετο ἐπὶ τῶν τεσσάρυν γωνιῶν τοῦ ἐξωτε- ρικοῦ δυσιαστηρξου. Καὶ πῶς ἐγίνετο ὁ τοιοῦτος ῥαν- τεομὸξ ; “Ο δύων ἱερεὺς ἀνέβαινε τὴν κλίμακα τοῦ ὓυοςαστηοίου, ἔστ'ρεφεχὐρωθεν, καὶ φθάσας εἰς τὴν νοτιοανατολὶκἡν γωνίαν, ἐποίει διὰ τῶν δακτύλων τὸν πρῶτον ῥαντισμόν' φθαοας δὲ“ εἰς τὸ βορεὶοανατολι- κὸν μέρος, ἐποίει τὸν δεύτερον“ εὶς᾽ δὲ τὸ βο- ρειοδυταὸν τὸν τρίτον, καὶ τέλος εἰς τὸ νοτιοδυτιπὸν τὸν τελευταῖον. Τὸ π λεονἀζον αἷμα ὲχέετο ἐπὶ τῶν
θεμέθλων τοῦ ὃυσιαστῃρίου χατἁ νότον. Τὰ δὲ “κρέα- τοι τῶν ὓυμάτων το ύτων εἰοθίοντο ἐντὸς ,τοῦ Ναοῦ παρὰ τῶν ἀρρένων τῶν οἰκογενειῶν τῶν ἱερέων μα- ᾿γειρελψἑνα κατ᾽ ἀρέσκειαν τὴν αὐτὴν τἤς-θνσἷας 'ἡ" μἑοαν ἄχρι τοῦ μεσονυκτίου. Τ ὸ ὁλοκαύτωμα, θυσία
