ἡμῶν ἐξερχόμενοι λόγοι ἰσχύοωσι, δεκτοὶ καὶ εὖ,- πρὁσὃεκτοι γενόμενοι ἐνώπιόν σου ὡς ἐὰν ῆθέλομεν σοὶ προσφέρει τὴν καθημερινὴν θυσίαν εἰς τὸν ὡρισμέ- νον χρόνον καὶ νὰ. εὑρισκώμεθα εἰς τὴν θέσιν μας. Οὕτω γέγραπται ἐν τῷ νόμῳ σου. « Καὶ θύσει ’Ααρὼν τὸ δῶμα πρὸς τὸ ἀρκτῷον μέρος τοῦ Ἱεροῦ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ οἱ ὃυοιασταὶ υἱοὶ αὐτοῦ χύσουοι τὸ αἷμα ἐπὶ τοῦ “Ἱεροῦ γύρωθεν -- λέγει δέ' οὗτός ἐ- στιν ὁ νόμος τοῦ ὁλοκαυτώματος, τῆς προσφορᾶς τῶν Θυσιῶν διὰ τὰς ἁμαρτίας καὶ τὰ ποιροιτττα’ψοιτα-᾿ διὰ τὴν καθιέρωσιν καὶ τὰ εἰρηνικὰ δόματα.
Ποῖος ἦτο ὁ τόπος τῆς θ-υοίας τῶν θυμάτων; ᾽τὰ ἁγιώτατα δόματα ἐθυσιάζοντο πρὸς ἄρκτον. “Ο ταῦρος καὶ ὁ τράγος τῆς ἡμέρας τῆς ὲξιλεώσεως ὲ- θοσιάζοντο ἐπίσης πρὸς τὸ αὐτὸ μέρος τὸ δὲ αἷμα ᾽ αὐτῶν εἰσέρρεεν εἰς τὰ ἱερὰ δοχεῖα, καὶ τοῦ αὐτοῦ͵ αἵματος ἐγίνετο ἡ Θτίχυσις ἐπὶ τῶν μοχλῶν τῆς ᾽ ἱερᾶς λάρνακος, ἐπὶ τοῦ καταπετέεμιτος ' καὶ'ὲπὶ τοῦ χρυσοῦ Β'υσςαστηρίου. ᾽Εὰν παρελεἵπετο μία τις τῶν ἐπιχύσεων τούτων, ἡ Θυσία δὲν εἶχε κῦρος. Τὸ δ- πόλοιπον δὲ τοῦ αἵματος ἐχέετο ἐπὶ τῶν θ-εμἐθλων τοῦ ἐξωτερικοῦ δυσιαστῆρξου πρὸς δυσμὰς, καὶ ὅταν δὲν ἐγίνετο ἡ ὲπίχυσις πρὸς τὸ μέρος ἰκεῖνο, ἡ ἐξι- λέωσις ἐκρατεῖτο.
Οἱ καιόμενἐι ταῦροι καὶ τράγοι ἔδει νὰ θ-ὀοτά- ζωνται πρὸς ἄρκτον καὶ ἡ ἰγχυσις τοῦ αἵματος αὖ- τῶν ἐντὸς τῶν ἱερῶν ὸοχείων ὡσαύτως πρὸς τὸ μέροζ
