ων! Πρὁοδιξαι τὴν φωνὴν τσῦ λαοῦ σου ! Ὑπερά- σπισον, καθάρισον ἡμᾶς, ὧ- κραταυἑἷ Παντοὃὐναμε, φύλαξον ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ τοὺς ζητῶντας τὴν ἐνότητἀ σου ! Εὐλόγ'ησον αὐτοὺς, ἁγίασον αὐτοὺς χαἰ διὰ τοῦ δικαίου ἐλέους σου μὴ παύ’ῃς εὐεργετῶν αὐ- τούς! ’Ισχυρὲ, ἅγιε, διὰ τῆς ἀπείρου ἀγαθότητός σου, ὁδήγα τὴν δμήγυρἰν σου! Μόνε, ᾽Ανώτατε στρέ- φαν πρὸς τὸν λαόν σου, τὸν ἰναμιμνησχὀμενον πάντοτι τῆς ἁγιότητὀς σου! Δέχθητι τὰς προσευχὰς ἡμῶν, εἰσάκουσον τῶν κλαυθμῶν ἡμῶν, ὦ γνῶστα τῶν κρυπτῶν. (Καὶ λέγεται χαμηλῇ τῇ φωνῇ).
Εὐλογητὸν εἴη τὸ ὄνομα τῆς ἐνδόξου βασιλείας ᾳου, πάντοτε καὶ ἀεί.
Κύριε τοῦ παντὸς, Σὺ διέταξας ἡμᾶς ἵνα προσ- φέρωμεν τὴν καθημερινὴν Θυσίαν κατὰ τὸν ὦρυμέ- νον χρόνον, πρὸς δὲ τοὺς ἱερεῖς νὰ προσκολλῶνται εἰς, τὸ ὑποὐργημά των, τοὺς Δευΐτας εἰς τὸν ἄμβωνα' σιαὶ τοὺς ’Ισραηλἰταςΐ εἰς τὴν δι’ αὐτοὺς ὁρισθεϊσαν Θἑσιν. Καὶ νῦν ἕνεκα τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ὁ Ναὸς
κατεστράφη, αἱ καθημεριναἰ θυσίαι κατηργήθἠσαν, ἱερέα δὲν ἔχομεν πρὸς ἐκτέλεσιν τὸῦ ὑπουργ-ήματὀς του, οὔτέ λενἱτας ἐν τῷ ἆμβωνι, οὔτι ἰσραηλίτας ἐν τῇ δέσει των, πλὴν εἴπας ἡμῖν ὅτι τοὺς ἐκ τῶν χει- ᾽λέων ἡμῶν ἐξερχομένους λόγους Θέλεις εἰσακούσει. Διόπερ, δεόμεθἀ σου, Κύρξε ὁ Θεὸς “ἡμῶνἆιαἰ δ Θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν, ἵνα οἱ ἐκ τῶν χειλέων
- Οἰ μὴ ὄντι; δηλαδὴ οὔτι Σιρε'ἷ; οὔτι λωἱται.
