Καὶ τὰ μὲν παραγγέλματα ἅτινα εἰς ὅὐδένα περιορισμὸν ὑποβάλλονται ὑπὸ τοῦ νόμου εἰσίν· ἡ γωνία τῆς πεδιάδος,(α) αἱ ἀπαρχαὶ τῶν καρπῶν,(β) ἡ θυσία τῆς ἐν τῷ Ναῷ προσαγωγῆς,(γ) ἡ ἀγαθοποιΐα καὶ ἡ μελέτη τῆς Γρἁφῆς.
Τάδε πράττων ὁ ἄνθρωπος ἀπολαύει τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ, καὶ ᾿τῷ ἐπιφυλάττεται καὶ ἡ μακαριότης ἐν τῇ μελλούσῃ ζωή· νὰ τιμᾷ τοὺς γονεῖς καὶ ἀφιλοκερδῶς ν᾽ ἀγαθοποιῇ τὸν πλησίον, νὰ ἐπισκέπτηται τοὺς ἀσθενεῖς, νὰ ξενίζῃ τοὺς ξένους νὰ ἐγείρηται πρωῒ καὶ εἰσέρχηται εἰς τὸν προσευκτήριον οἷκον, νὰ συμφιλιοῖ τὸν ἕνα μὲ τὸν ἄλλον ἄνθρωπον, καὶ τὸν σύμβιον μὲ τὴν σύμβιον αὐτοῦ, καὶ κυρίως νὰ μελετᾷ τὸν θεῖον Νόμον.
Ὁ ἄνθρωπος πρέπει νὰ φοβῆται πάντοτε τὸν Κύριον ἐν τῷ κρυπτῷ ὡς καὶ ἐν τῶ φανερῷ, νὰ ὁμολογῇ τὴν ἀλήθειαν ἣν ὀφείλει νὰ τρέφῃ ἐν τῇ καρδίᾳ, καὶ ἀπὸ πρωΐας νὰ λέγῃ. Κύριε τῶν ὅλων, οὐχὶ διὰ τὰς ἀγαθὰς ἡμῶν πράξεις ἀναπέμπομεν πρὸς Σὲ τὰς προσευχὰς ἡμῶν, ἀλλὰ μόνον ἐμπιστευόμενοι εἰς τὴν ἄπειρον εὐσπλαγχνίαν Σου. Κύριε, ἄκουσον ἡμᾶς· Κύριε, συγχώρησον ἡμῖν· Κύριε, εἰσάκουσον ἡμῶν καὶ ἐκτέλεσον (τὴν ἀπόφασίν σου)· μὴ χρονίσῃς διὰ τὴν ἀγάπην σου, Θεέ μου, καθότι ἡ πόλις σου καὶ ὁ λαός σου περικοσμοῦνται ἐκ τοῦ ἁγίου ὀνόματός σου. Τὶ εἴμεθα ἡμεῖς; Τί εἷναι ἡ ζωὴ ἡμῶν; Τί ἡ
(α, β, γ) Ὅρα σημειώσεις εἰς τὸ τέλος.
