τούς δούλους αύτοΰ θόί έλεήση. Τ3ε είδωλα των έθνών χρυσίον καί άργυριον είσίν, Ιργα χειρών άνθρώπου. Στόμα έχοικιι καί δέν λαλοϋσιν, δφθαλμούς έχουσικαί δέν βλέπουσιν. ΤΩτα εχουσι καί δέν άκούουσιν, ούδέ πνεϋμα έξέρχεται έκ τοϋ στόματος αύτών. "Ομοιοι αύτοΐς έστωσαν οί ποιόδντες αύτά, καί πάντες οί έλ-πίζοντες έπ’ αύτά. Οίκος τοδ Ισραήλ, εύλογεΐτε τδν Κύριον, οίκος τοδ Άαρών, εύλογεΐτε τδν Κύριον. Οίκος Δευή, εύλογεΐτε τδν Κύριον, οί φοβούμενοι τδν Κύριον, εύλογεΐτε τδν Κύρισν. Εύλογητδς ό Κύριος έκ 2]ιών, δ. κατοίκων έν Ιερουσαλήμ. Αλληλούια!
Τμνεΐτε τδν Κύριον δτι άγαθδς,
δτι αίώνιον τδ έλεος αύτοδ.
ΟΓμνεΐτε τδν Κύριον των άγγέλων, δτι κτλ. Υμνείτε τδν Κύριον των κυρίων, δτι κτλ.
Τδν ποιήσαντα μόνον θαυμάσια μεγάλα, δτι κτλ. Τδν, ποιήσαντα τούς ουρανούς έν συνέσει, δτι κτλ. Τδν στερεώσαντα τήν γήν έπί τώνύδάτων, δτι κτλ. Τδν ποιήσαντα τούς μεγάλους φωστήρας, δτι κτλ. Τδν ήλιον εϊς έξουσίαν τής ήμέρας, . δτι κτλ. Τήν σελήνην καί τούς άστέρας εις έξουσίαν τής νυκτδς, δτι κτλ.
