Σελίδα:Seder Tefilot K'Minhag K.K. Sefaradim (Yosef Nachmuli, Korfu 1885).pdf/245

Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.

Ἐπιτομή τῆς ραβινικης πραγματείας περἰ τοῦ λύχνου τοῦ σαββάτου.

Α.

Τί ύλικὁν δυνάμεθα νἁ μεταχειριζώμεθα διἁ τὁν λύχνον του Σαβάτου;

1. Διἁ τἡν θρυαλλίδα (φτίλιον) ἁπαγορεύεται τὁ ἁκάθαρτον λινάριον και το χονδρον της μετάξης.

2. Παν το εκ ξήλου παραγόμενον, πλην του καθαρου και εκτενισμένου λιναρίου.

3. Δι ελαιον, απαγορεύεται η πίσσα, ο κηρος, το λιπος ωμον η οπτόν.

4. Οι ραββινοι επιτρέπουσιν οιον δήποτε ειδος ελαίον, τουτέστι το ελαιον σησάμου, το καρυδέλαιον, το εξ ιχθύος, το της πίσσης και την νάφθην. Ο ραβινος Τρύφων δεν παραδέχεται ειμι το ελαιόλαδον.

Β.

6. Δεν αμαπτάνει ο σβύνων κατα σάββατον τον λυχνον δια φόβον των κλεπτων, προς ησύχασιν φρε-


  • Γίνεται νυν χρησις του βαμβακίου ως μη καραγομίνου εκ ξήλου,

αλλ εκ σπόρου.

    • Και περ ημιν τούτου μόνον γίνεται χρησις.