τὴν ἄπειρον εὐσπλαγχνίαν σου. Κύριε, ἐπάκουσον ἡμῶν, Κύριε, συγχώρησον ἠμᾶς, Κύριε, εἰσάκουσον ἡμῶν καὶ ἐνέργησον, μὴ χρονίσης, ἕνεκα Σοῦ, Κύριε, διότι ἡ πόλις σου καὶ ὁ λαός σου ἐκ τοῦ ὀνόματός Σου περικοσμοῦνται.
Πάτερ ἡμῶν, πολυέλεε πάτερ, δεῖξον ἡμῖν σημεῖόν τι αἴσιον, καὶ συνάθροισον τοὺς ἐξορίστους ἐκ τῶν τεσσάρων γωνιῶν τῆς γῆς, ἵνα ἴδωσι καὶ μάθωσιν ἅπαντα τὰ ἔθνη ὅτι Σὺ εἶ ὁ πατὴρ ἡμῶν, ἡμεῖς δὲ πηλὸς, ἔργα τῶν χειρῶν Σου πάντες.
Πάτερ ἡμῶν, Βασιλεῦ ἡμῶν, φρουρὲκαὶ σῶτερ ἡμῶν ἐλέησον, Κύριε, τὸν λαόν σου, καὶ μὴ ἐκθέσης τὴν κληρονομίαν σου εἰς τὸν ὀνειδισμὸν ἵνα κυριευθῆ ὑπὸ τῶν ἐθνῶν. Διατὶ νὰ εἴπωσιν οἱ λαοὶ, ποῦ ἐστὶν ὁ Θεὸς αὐτῶν; Κύριε, γινώσκομεν ὅτι ἡμάρτομεν, καὶ ὅτι οὐδεὶς ὁ ἱστάμενος δι᾽ ἡμᾶς εἰμὴ τὸ μέγα ὄνομά σου. Ναὶ, τὸ ὄνομά σου φανεροῦται ἐν καιρῷ θλίψεως, καὶ, ὡς ὁ πατὴρ αἰσθάνεται οἶκτον διὰ τοὺς υἱοὺς, οὕτω καὶ Σὺ οἰκτείρεις ἡμᾶς. Εὐσπλαγχνίσθητι τὸν λαόν σου καὶ συνάλγησον διὰ τὴν κληρονομίαν σου. Μεταχειρίσθητι τὴν ἆκραν εὐσπλάγχνίαν σου, οἴκτειρον, Βασιλεῦ, καὶ εἰσάκουσον ἡμῶν. Σοὶ, Κύριε, ἡ ἀγαθότης, Σοὶ τῷ ποιοῦντι θαυμάσια εἰς πάντα χρόνον. Ἐπίβλεψον κατὰ χάριν καὶ φύλαξον τὰ πρόβατα τῆς νομῆς σου· μὴ κατακυριεύση ἡμᾶς ἡ ὀργή σου, διότι ἀπὸ Σοῦ, Κύριε, ἡ σωτηρία, ἀπὸ
