ΛΔΛΕΙΒΙΛΔΗΣ δο
ΑΛ. Οὐδὲ ζῆν ἂν ἐγὼ δεξαίμην δειλὸς ὦν.
ΣΩ. Ἔσχατον ἄρα κακῶν εἶναί σοι δοκεῖ ἧ δειλία.
ΑΛ. Ἔμοιγε.
ΣΩ. Ἔξ ἴσου τῷ τεθνάναι, ὡς ἔοικε.
ΑΛ. Φημί.
ΣΩ. Οὐκοῦν θανάτῳ τε καὶ δειλία ἐναντιώτατον ζωὴ καὶ ἀνδρεία:
ΑΛ. Ναί.
ΣΩ. Καὶ τὰ μὲν μάλιστ᾽ ἂν εἶναι βούλοιό σοι, τὰ δὲ ἥκιστα;
ΑΛ. Ναί.
ΣΩ. ΤΑρ’ ὅτι τὰ μὲν ἄριστα ἡγῇ, τὰ δὲ κάκιστα ;
ΑΛ. Πάνν γε.
ΣΩ. Ἐν τοῖς ἀρίστοις ἄρα σὺ ἡγῆ ἀνδρείαν εἶναι κἀν τοῖς κακίστοις θάνατον.
ΑΛ. Ἔγωγε.
ΣΩ. Τὸ ἄρα βοηθεῖν ἐν πολέμῳ τοῖς φίλοις, ἣ μὲν κα- λόν, κατ᾽ ἀγαθοῦ πιρρᾶξιν τὴν τῆς ἀνδρείας. καλὸν αὐτὸ τιροσ- εἴπας ;
ΑΛ. Φαίνομαί γε.
ΣΩ. Κατὰ δὲ κακοῦ τιρᾶξιν τὴν τοῦ θανάτου. κακόν ;
ΑΛ. Ναί.
ΣΩ. Οὐκοῦν ὧδε δίκαιον προσαγορεύειν ἑκάστην τῶν τιράξεων" εἴπερ ἧ κακὸν ἀπεργάζεται. κακὴν καλεῖς, καὶ ἧ ἀγαθόν, ἀγαθὴν κλητέον.
ΑΛ. Ἔμοιγε δοκεῖ.
ΣΩ. ἦΑρ᾽ οὖν καὶ ἣ ἀγαθόν. καλόν. ἣ δὲ κακόν, αἰσχρόν ;
ΑΛ. Ναίϊί.
ΣΩ. Τὴν ἄρ᾽ ἐν τῷ πολέμῳ τοῖς φίλοις βοήθειαν λέγων καλὴν μὲν εἶναι, κακὴν δέ, οὐδὲν διαφερόντως λέγεις ἢ εἰ τιροσεῖπες αὐτὴν ἀγαθὴν μέν. κακὴν δέ.
ἃ 8 χαχῶν εἶνα: σο: δοχεῖ Β!: σοι χαχὸν εἶνα! δοχεῖ Τ 6 ὁ ΔΛ. πᾶνυ γξ... τ θάνατον (ὁ 0) 510». : οαν. ΒΤ {{|8 7 ἔγωγε Β : πᾶνν γε 7 |} 6 18 δὲ Β: δέ γε Τὶ {|{Π8ὸ τ ἀπεργάζετα: Β : ἐργάζεται Τ ᾿ 4168 7
προσεῖπες Β : προξῖπες Τ.
4116 �
