Σελίδα:Orphica, ed. Eugenius Abel (1885).djvu/37

19

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ.

πρύμνης δ’ ἆλτο θοῶς· ἀνέγειρε δὲ λαὸν ἀυτῇ (560)
τοίχων ἔνθα καὶ ἔνθα παρακλιδὸν ὑπνώοντας,
ψυχῆ ὑποτρομέων· ἄφαρ ἠρώεσσι δ’ ὀνείρου 560
φάσματα πᾶσιν ἔνισπεν ἐπιδρομάδην ἀγορεύων.
οἳ δὲ θοῶς ἤγερθεν, ἐπ’ ᾐόνα δ’ ἆλτο ἕκαστος.
ἣ δὲ κατ’ ὀρφναίοιο πόλου χρυσήνιος Ἡὼς (565)
ἀντολίην ἤνοιγεν, ἐδέχνυτο δ’ οὐρανὸς ὄρθρον·
καὶ τότ’ ἀριστῆες Μινύαι νέκυν εἰσενόησαν 565
αἵματι καὶ κονίῃ πεπαλαγμένον· ἀμφὶ δ’ ἄρ’ ἄλλοι
δήιοι ἄμμιγ’ ἔκειντο, πελώρια σώματα θηρῶν.
ἀλλ’ οἳ μὲν βασιλῆα τερισταδὸν ἀμφιχυθέντες (570)
Κύζικον εὐξέστοισιν ὑπὸ πλακέεσσιν ἔθηκαν,
ἂν δ’ ἄρα τύμβον ἔχευαν, ἐδωμίσαντο δὲ σῆμα, 570
φιτροὺς δ’ αἶψα κόµιζοn, ἰδ’ ἔντομα πορσύνοντες
παμμέλαν’ ἐν βόθροις µετεκίαθον. αὑτὰρ ἔγωγε
ψυχὴν ἱλασάμην σπένδων μειλίγματα χύτλων (575)
ὕδατί τ’ ἠδὲ γάλακτι, μελισσορύτων τ’ ἀπὸ νασμῶν
λοιβὰς συµτεροχέων καὶ ἐμοῖς ὕμνοισι γεραίρων. 575
αὐτὸς ὁ Αἰσονίδης προὐθήκατο πᾶσιν ἄεθλον,
τυμβιδίου ἐπ’ ἀγῶνος ἑταίροις ἔμμεν ἂεθλα,
δῶρα, τὰ οἱ πόρεν Ὑψιπύλη Λήμνοιο φέρεσθαι. (580)
Ἀγκαίῳ μὲν δῶκε πάλης γέρας ἀμφικύττελλον
χρύσειον πολυχανδὲς ἔχειν· Πηλῆι δ’ ἔδωκεν 580
ᾄσσοντι σταδίοισι ποδωκείης ἕνεκα σφῆς
χλαῖναν φοινικέην, πολυδαίδαλον ἔργον Ἀθήνης·
αὐτὰρ παγκρατίου δῶκεν γέρας Ἡρακλῆι (585)
ἀργύρεον κρητῆρα παναίολον ἱππασίης δὲ
Κάστορι χρυσείων φαλάρων πολυτεχνέα κόσμον· 585
πυγμαχίης δὲ τάτητα διανθέα δῶκε φέρεσθαι
ἀθλοφόρῳ Πολιδεύκει· ὃ γὰρ κλυτὸν ἤρατο νῖκος.