Σελίδα:Orphica, ed. Eugenius Abel (1885).djvu/22

8

ΑΡΓΟΝΑΥΤΙΚΑ.

τρισσὴν δ’ Ἑρμείαο κλυτὴν εἰσέδρακα γένναν,
Αἰθαλίδην, ὃν ἔτικτε περικλυτὴ Εὐπολέμεια,
Μυρμιδόνος θυγάτηρ, Ἀλόπῃ ἐνὶ πετρηέσσῃ· (135)
ἠδ’ Ἔρυτον καὶ καλὸν Ἐχίονα, τούς ποτε Νύμφῃ 135
Λαοθόῃ Μενετοῖο παρευνηθεὶς ἐλόχευσε
Κυλλήνης μεδέων χρυσόρραπις Ἀργειφόντης.
Αὐτὰρ Ἀλεκτορίδης καὶ βουφάγος ἦλθε Κόρωνος.
Ἴφικλος αὖ Φυλάκου δῖον γένος ἀντεβόλησε· (140)
Βούτης τ’ Αἰνειάδης, ἴκελος χρυσάορι Φοίβῳ. 140
Κάνθος δ’ Εὐβοίηθεν Ἀβαντιάδης ἐπέρησεν,
ὃν δὴ μοῖρ’ ἐδάμασσε, τέλος δ’ ἐπέθηκεν ἀνάγκη,
φθίσθαι ὑπὲρ Λιβύης, νόστον δ’ οἴκοιο λαθέσθαι.
Ἄλκωνος δὲ Φάληρος ἀπ’ Αἰσήποιο ῥοάων (145)
ἤλυθεν, ὃς Γύρτωνος ἁλιστεφὲς ἔκτισεν ἄστυ. 145
Ἴφιτος αὖ μετὰ τοῖσιν ἐφέσπετο Ναυβόλου υἱός,
Φωκίδος ὅς ῥ’ ἤνασσε καὶ εὐπύργοιο Τανάγρης.
Λαοδόκος, Ταλαὸς καὶ Ἀρήιος, υἱοὶ ἄμωμοι
ἦλθον Ἀβαντιάδαι περιώνυμοι, οὓς τέκε Πηρώ. (150)
Ἀμφιδάμας δ’ Ἀλέου πάϊς ἤλυθε· πέμψε γὰρ αὐτὸν 150
ἴφθιμος γενέτης Τεγέης ὅρια προλιπόντα.
ἤλυθε δ’ Ἐργῖνος, Βράγχου πολύπυρον ἄρουραν
ἐκπρολιπὼν καὶ τύρσιν ἐρυμνῆς Μιλήτοιο,
ἔνθα ῥοαὶ κλύζουσι πολυπλανέος Μαιάνδρου. (155)
Ἐν δὲ Περικλύμενος Νηλήιος εἰσαφίκανεν, 155
ἀγχόθι Παλλήνης τε καὶ εὐύδροιο Λιπάξου
ἄστυ λιπὼν ἀφνειὸν ὀρειονόμους τε Κολώνας.
ἐκ δὲ λιπὼν Καλυδῶνα θοὸς Μελέαγρος ἔβαινεν,
Οἰνεὺς τόν ῥ’ ἐλόχευσε καὶ Ἀλθαίη ῥοδόπηχυς. (160)
Ἴφικλος αὖτ’ ἐπέρησε λιπὼν Ἀτρακηίδα λίμνην. 160