Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
79
ΠΟΥ ΝΑ ΗΝΕ
Ποῦ νᾆνε τὸ χεράκι της
Τὸ κρινοχαϊδεμμένο,
Ποῦ βάσταγα σφιγμένο
Μία μέρα ’ς τὴν καρδιά;
Ποῦ λάμπουν τὰ ματάκια της
Τ’ ἀγγελοζηλεμμένα,
Ποῦ ἐχάριζαν ’ς ἐμένα
Ἀνέκφραστη χαρά;
Ποῦ νᾆνε τὰ ῥοδόχυτα
Ζωγραφιστὰ χειλάκια,
Τὰ δυό της μαγουλάκια
Ποιὸς ζέφυρος φιλεῖ;
Ποῦ νᾆνε τὸ πολύτιμο
Τῆς καλλονῆς τὸ σῶμα;
Ποιὸ μαγεμμένο χῶμα
Τὸ φῶς του μὲ στερεῖ;
