Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
 79 


ΠΟΥ ΝΑ ΗΝΕ

Ποῦ νᾆνε τὸ χεράκι της
Τὸ κρινοχαϊδεμμένο,
Ποῦ βάσταγα σφιγμένο
Μία μέρα ’ς τὴν καρδιά;

Ποῦ λάμπουν τὰ ματάκια της
Τ’ ἀγγελοζηλεμμένα,
Ποῦ ἐχάριζαν ’ς ἐμένα
Ἀνέκφραστη χαρά;

Ποῦ νᾆνε τὰ ῥοδόχυτα
Ζωγραφιστὰ χειλάκια,
Τὰ δυό της μαγουλάκια
Ποιὸς ζέφυρος φιλεῖ;

Ποῦ νᾆνε τὸ πολύτιμο
Τῆς καλλονῆς τὸ σῶμα;
Ποιὸ μαγεμμένο χῶμα
Τὸ φῶς του μὲ στερεῖ;