Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
64
ΑN ΗΤΟΝ ΔΥΝΑΤΟ
Ὁ Οὐρανὸς νὰ μ’ ἔδεινε τὴ χάρι
Νὰ μορφώσω τὸ σῶμα ὅπως ζητάω,
Ἤθελα, φῶς μου, νὰ γενῶ χορτάρι,
Νὰ μὲ πατῇς κ’ ἐγὼ νὰ σ’ εὐλογάω!
Ἤθελα νὰ γενῶ χρυσὸ λυχνάρι,
Τὰ κάλλη σου ὅλη νύχτα νὰ φυλάω!
Ἢ τὸ πολύτιμό σου μαξιλάρι
Σὲ περιβόλια οὐράνια νὰ σὲ πάω!
Ποτῆρί σου νὰ γένω ἤθε ζητήσω,
Καὶ μόλις τὸ χειλάκι σου σιμώσω
Πλῆθος δροσάτα γιασεμιὰ ν’ ἀνθίσω!
Ἢ σὰν κανάρι τὰ φτερὰ ν’ ἁπλώσω
Καὶ νἄρθω κελαδῶντας νὰ φιλήσω
Αὐτὰ, ποῦ τὴν ψυχή μου ἤθελε δώσω!
