Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
62
ΣΥ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ
Ἂν δὲν ἤξευρες πῶς εἶνε
Τὰ ματάκια σου γιὰ μένα
Δυὸ σπαθιὰ ξεγυμνωμένα,
Ποῦ μοῦ σφάζουν τὴν καρδιά·
Σὺ, δὲν πρόφτανες ἀμέσως
Τὰ ὡραῖα χείλή σου ν’ ανοίξῃς
Καὶ θεῖο βάλσαμο νὰ ῥίξῃς
’Σ τὰ καμμένα σωθικά.
Νὰ λοιπὸν, ὁποῦ δὲν θέλεις,
Δὲν ζητᾶς τὸ θάνατό μου,
Μόν σ’ ἀρέσει τὸν καϋμό μου,
Ν’ ἀκοῦς τώρα νὰ θρηνῶ!
Τέτοια νᾆνε ὅλ’ ἡ ζωή μου
Ἂν ἡ μοῖρα ἔχει διατάξει,
Καὶ τὸ χεῖλί σου ἂς μὲ σφάξῃ
Σὰν τὰ μάτια π’ αγαπῶ.
