Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
58
MA ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ
Ὅταν ἐγὼ μὲ σέβας
Τὰ μάτια σου κυττάω
Εὐθὺς ἀλησμονάω
Κι’ αὐτὸ τὸ φῶς τοῦ Ἡλιοῦ.
Νύχτα γιὰ μὲ δὲν εἶνε
Ποτὲ σιμὰ ’ς ἐσένα,
Εἶν’ ὅλα φωτισμένα
Κ’ εἶνε χαρὰ παντοῦ!
Τὰ λούλουδα γελοῦνε,
Οἱ κάμποι πρασινίζουν,
Καὶ τὰ πουλιὰ χαρίζουν
Φιλὶ, καὶ κελαϊδοῦν.
Ἄς πάψουν τώρα τ’ Ἄστρα,
Ὁ Ἥλιος, τὸ Φεγγάρι,
Δὲν ἔχουνε πλιὰ χάρι
Γιὰ μένα… δὲν μὲ ζοῦν!
