Αυτή η σελίδα έχει εγκριθεί.
30
ΤΟ ΦΙΛΗΜΑ
Ξυπνοῦν τὰ πουλάκια
Κ’ εὐθὺς κελαϊδοῦνε,
Ζητῶντας νὰ βροῦνε
Φιλὶ ἐρωτικό.
Τὰ δένδρα καὶ τ’ ἄνθη
Κ’ ἐκεῖνα ἀγαπιῶνται·
Λυγίζουν, φιλιῶνται,
Φιλὶ μαγικό.
Καὶ ζέφυροι, κι’ αὖρες,
Γλυκὰ ἀγκαλιασμένα,
Πετοῦν χορταμένα
Κι’ αὐτὰ ἀπὸ φιλί.
Ἐγὼ μόνος εἶμαι,
Π’ ἀνίσως τολμήσω
Ἐσὲ, νὰ φιλήσω,
Ἐχάλασ’ ἡ γῆ!
