ζευξαμένη πώλους ἐριαύχενας αἰγλήεντας
ἐσσυμένως προτέρωσ’ ἐλάσῃ καλλίτριχας ἵππους, 10
ἑσπερίη, διχόμηνος· ὃ δὲ πλήθει μέγας ὄγμος,
λαμπρόταταί τ’ αὐγαὶ τότ’ ἀεξομένης τελέθουσιν
οὐρανόθεν· τέκμωρ δὲ βροτοῖς καὶ σῆμα τέτυκται.
τῇ ῥά ποτε Κρονίδης ἐμίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ·
ἡ δ’ ὑποκυσαμένη Πανδείην γείνατο κούρην 15
ἐκπρεπὲς εἶδος ἔχουσαν ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσι.
Χαῖρε ἄνασσα θεὰ λευκώλενε δῖα Σελήνη
πρόφρον ἐϋπλόκαμος· σέο δ’ ἀρχόμενος κλέα φωτῶν
ᾄσομαι ἡμιθέων ὧν κλείουσ’ ἔργματ’ ἀοιδοὶ
Μουσάων θεράποντες ἀπὸ στομάτων ἐροέντων. 20
Ἀμφὶ Διὸς κούρους ἑλικώπιδες ἔσπετε Μοῦσαι
Τυνδαρίδας Λήδης καλλισφύρου ἀγλαὰ τέκνα,
Κάστορά θ’ ἱππόδαμον καὶ ἀμώμητον Πολυδεύκεα,
τοὺς ὑπὸ Ταϋγέτου κορυφῇ ὄρεος μεγάλοιο
μιχθεῖσ’ ἐν φιλότητι κελαινεφέι Κρονίωνι 5
σωτῆρας τέκε παῖδας ἐπιχθονίων ἀνθρώπων
ὠκυπόρων τε νεῶν, ὅτε τε σπέρχωσιν ἄελλαι
χειμέριαι κατὰ πόντον ἀμείλιχον· οἱ δ’ ἀπὸ νηῶν
εὐχόμενοι καλέουσι Διὸς κούρους μεγάλοιο
ἄρνεσσιν λευκοῖσιν ἐπ’ ἀκρωτήρια βάντες 10
πρύμνης· τὴν δ’ ἄνεμός τε μέγας καὶ κῦμα θαλάσσης
θῆκαν ὑποβρυχίην, οἱ δ’ ἐξαπίνης ἐφάνησαν
ξουθῇσι πτερύγεσσι δι’ αἰθέρος ἀΐξαντες,
αὐτίκα δ’ ἀργαλέων ἀνέμων κατέπαυσαν ἀέλλας,
κύματα δ’ ἐστόρεσαν λευκῆς ἁλὸς ἐν πελάγεσσι, 15
