κάστρη ἐκατάστρεψε καὶ ἔκτισε; καὶ πόσα πλούτη ε’κέρδησε; καὶ μὲ τιμὴν εἰς τὸν Βασιλείαν του ἐτελείωσε.
Ὄχι ἐδιάβασα καὶ ἐξέτασα, μάλιστα εὐρίκα πῶς ἀπὸ ἕνα μικρόντου δοῦλον, καὶ εἰς ὀλίγον ποτὸς μία σταλαματιὰ κραςὶ ἀνακατωμένη, ἀπὸ τό σην μεγαλότητα ἐπῦ εἶχε, παρακάτω ἀπὸ ὅλους τὸν ἐκατάστησε. ἀπὸ βασιλείαν εἰς πτωχείαν, ἀπὸ δυναμιν, εἰς ἀδυναμίαν, ἀπὸ εὐμορφάδα εἰς ἀσχημάδα καὶ μαιράδα, καὶ εἰς κοντολογίαν νὰ εἰπῶ, ἀπὸ τὸν ζωὴν εἰς θάνατον καὶ ἀπὸ ζωντανὸν, ἀποθαμένον τὸν ἐξανάκαμε. καὶ μὲ μεγάλην λύπην τὴν ψυχὴν εἰς τὸν ᾅδην ἐμετέβαλεν. τούτη λοιπὸν εἶναι ἡ εὐεργεσία σου; μὲ ταύτην ἐκείνους ὁποῦ καυχοῦνται μὲ λόγου σου καὶ ἐλπίζουν εἰς ἐσένα οὗς πληρώνεις; τοῦτο εἶναι τὸ τέλος, καὶ ἡ ὑστερινὴ ἔκβασις ἐκείνων. ὁποῦ κρατοῦν καὶ λογιάζουν πῶς τὰ ἀγαθά σου δὲν ἔχουν τέλος; ᾢ ἀξιομιόητος καὶ ἀξιοκαταφρόνητος ὁποῦ εἶσαι.
Τὸ λοιπὸν μὲ τέτοιαν γνῶνσιν πορεύεσαι, καὶ Μὲ τέτοιον λογαριασμὸν περιπατεῖς ὢ πτερόμυαλε; δια τί ἄν εἶπα ἐγὼ ὅτι τὰ ἀγαθά μου δὲν ἔχουν τέλος, δὲν εἶπα πῶς ἐκεῖνοι ὁποῦ τὰ ἐξουσιάζουν δὲν θέλουν ἀποθάνη, ἀλλὰ ἄν καὶ ἀποθάνουν αὐτοὶ, ἀμὴ τὸ ὄνομα καὶ ἡ δόξα τῶν, δὲν ἀποθένει, δὲν διαβαίνει. δὲν πλειώνει. ἀλλὰ εἰς τὸν αἰῶνα ἀπομένει. καὶ διὰ τοῦτο ὅλος ἐσεῖς, περιανότερον, παρὰ διὰ ὅλα ἀναγκάζεσθαι, ὅτι ἐσεῖς τελευτῶντες. τὸ ὄνομάσας
τίμιον νὰ ἀπομένη.
