ἰδὲς κι ἂν ἔφαγες υἱὲ, ξένου τινός τι πρᾶγμα,
μᾶλλον κι ἂν τὸ ἐξώδιασες ...
πρόσεχε εἰς τὸν λόγον σου μηδὲν ἀντιλογήσῃς,
διατί οὐκ ἔχεις μάρτυραν, σημεῖον δι' ἐκεῖνο, 635
μὴ σφάλῃς εἰς τὴν πίστιν σου κ' ἔβγῃς ἐκ τὴν ἀλήθειαν.
ὅρκον μὴ ποίσῃς πρὸς αὐτόν, βλέπε μὴ 'φιορκήσῃς,
ὅτι ἀρνᾶσαι τὴν ψυχὴν κ' εἶσαι κατακριμένος.
καὶ μὲ πτωχὸν (καὶ ταπεινὸν) ὑπόθεσιν ἂν ἔχῃς,
μὴ δώσῃς δῶρον αὐθέντου, κριτὴν μὴ ποίσῃς φίλον, 640
νὰ ἀδικήσῃς τόν πτωχὸν, νὰ πάρης τ' ἐδικόν του,
ὅτι ὁ πτωχὸς οὐ δύναται οὐδὲ λογάριν ἔχει
νὰ τ' ἀποδώσῃ τὸν κριτὴν νὰ κρίνῃ τὴν ἀλήθειαν,
μόνον τόν θεόν ἐπικαλεῖ νὰ κρίνῃ τὴν ἀλήθειαν.
εὔλογος ἔνε ὁ κριτὴς διὰ τὴν ἀλήθειάν του, 645
καὶ διὰ τοῦτο πρόσεχε .....
καὶ χωρὶς δῶρον τίποτε , χωρὶς φιλοτιμίαν.
υἱέ μου, τὄχεις πρόσεχε πῶς νὰ τὸ ἐξοδιάσῃς,
καὶ κτῆσαί τὸ εἰς ἔπαινον πλέον διὰ τὴν ψυχήν σου,
μὴ τ' ἐξοδιάσῃς (ἀπρεπῶς εἰς πορνοκαπηλεῖα) 650
(καὶ λάβῃς) ψόγον ἐκ πολλῶν καὶ φέρῃς ἀτιμίαν,
καὶ θλίψῃς φίλους, συγγενεῖς, πάντας καλοὺς ἀνθρώπους
ἀλλ' εἰς καλόν τό ἐξόδιαζε φίλων καὶ συγγενῶν σου,
κρεῖττον εἰς ἐκκλησίας τε καὶ εἰς τοὺς φιλοχρίστους.
οὕτως νὰ ζῇς εἰρηνικῶς, νὰ σ' ἀγαποῦν οἱ πάντες, 655
νὰ σ' ἔχῃ χάριν ὁ θεὸς, πάντα νὰ σὲ πληθαίνῃ
υἱέ μου, πάντα πρόσεχε, βουλὴν ἂν σὲ ζητήσουν,
ἐξ ὧν ἠξεύρεις βούλευε ἀληθινὰ νὰ λέγῃς,
τὸ κρεῖττον κατασκόπευσον, μὴ νὰ εἰς καλὸν τὸ φέρει.
λέγε τὸ δίκαιον καλὸν, πάντα συνέργησέ τὸ, 660
τὸ δὲ εἰς βλάβην καὶ κακὸν πάντα περίκοπτέ τὸ·
καὶ γὰρ ὁ δίκαιος θεὸς ζητεῖ δικαίαv κρίσιν,
ὁπῶ 'νε δίκαιος κριτὴς καὶ κρίνει τὴν ἀλήθειαν.
καὶ ὁ θεὸς τόν δίκαιον κριτὴν καλῶς τὸν κρίνει,
Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/47
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
—25—