υἱέ μου, μὴ περιπλακῇς γυνὴν δι’ εὐμορφάδα,
ἢ διὰ χρήματα πολλὰ, ἢ διὰ εὐγένειαν. 535
ἰδὲς πρῶτον, ἐρεύνησον καὶ κατασκόπευσέ την.
κι ἂν ἔνε καλυπόληπτ̣η καὶ θέλῃ τὴν τιμήν σου
ἐκείνην ἔπαρε, υἱὲ, ἔχε τὴν ’ς τὴν τιμήν σου.
εἰ δ’ ἔχει τέχνην ἄπεχε, ἂν ἔχῃ καὶ λογάριν·
διαβαίνει τό λογάριον, καὶ σὺ τὸ πάθος ἔχεις. 540
πάντοτε δὲ καὶ ὅσον ζῇς ἐσὺ τὸ πάθος ἔχεις.
κάλλιον λάβε σιγαλὴν, νὰ θέλῃ τὴν τιμήν σου,
κι ἂς ἔχῃ (χρῆμα ’λιγοστὸν καὶ) πράγματα ὀλίγα.
καὶ ἂν σοῦ δώσῃ ὁ θεὸς ἀπ’ τὰ καλὰ τοῦ κόσμου
βλέπε, πτωχόν σου συγγενὴν μὴ τὸν πείιιφρονήσῃς, 545
ἀλλὰ μᾶλλον βοήθει τον ἀπὸ τὴν δύναμίν σου,
νὰ σ’ ἔχῃ χάριν ὁ θεὸς, νὰ πληθυνθῇ ἡ τιμή σου.
υἱὲ μου, ἀγάπα τοὺς πτωχοὺς καὶ πόθει τὴν τιμήν σου,
ἀγάπα τὴν ἀλήθειαν, θεός γὰρ τοῦτο θέλει.
λόγον ἂν ξεύρῃς ἀληθῆ, μὴ τὸν ποιήσῃς ψέμαν 550
ἂν ποιήση ὁ φίλος σου τίποτ’ εἰς ἐντροπήν του,
καὶ πέσῃ, ὅσον ἂν ’μπορῆς, κρύψε τὴν ἐντροπήν του,
συνέργησέ τον εἰς καλὸν, σκόπει ὡς εδικόν σου
ἀγάπα τον, ὁρμήνευσον ὡς νὰ ἦτον συγγενής σου.
βλέπε, υἱέ μου, πονηροῖς ποτὲ μὴ συγκαθίσῃς. 555
καὶ συντροφεύσῃς καὶ χαρῇς μετὰ αὐτοὺς μηδόλως;
ὅτι κακοὶ καὶ πονηροὶ πάντοτε ζῆλον ἔχουν,
καὶ πάντα μαίνονται πολλὰ ὅπου καλόν ἀκούσουν.
υἱέ μου, μὲ τὸν φίλον σου καὶ μὲ τόν γείτονά σου
μὴ δικαστῇς καὶ θλίψῃς τον μὴ τόν κακοκαρδίσῃς. 560
ἂν τύχη καὶ ἂν ἔπεσεν αὐτὸς ἢ ἐδικός του,
τό σώζεις πoῖσε εἰς αὐτὸν ἢ τίποτ’ ἄλλον πλέον,
καὶ κήδευσέ τον, ὦ υἱὲ, καὶ νὰ τὸν ἔχῃς (φίλον),
οὕτως νὰ ζῇς εἰρηνικὰ, νὰ χαίρεσαι τὰ πάντα.
ἂν ἔχῃς μισταργόν (τινα) ἢ καὶ ὑποταγάτον 565
καὶ συνταγῆς τον τίποτες, μηδὲν τοῦ τό κρατήσῃς,
Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/44
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
—22—