Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/42

—20—

παρὰ τὴν ἄχρηστον ζωὴν καὶ τὴν ἀτιμωμένην. 480
ὅταν ποιήσῃς τίποτες προτέρημ̣αν ὀλίγον,
μὴ καυχηθῇς, υἱούτσικε, μὴ τὸ κενοδοξήσῃς,
ἀλλ’ ὑποκλίνου πλεότερον καὶ ταπεινώσου πάντα·
ἄφες τὸ λέγειν, ἄφες τὸ, κι ἃς τὸ λαλοῦσιν ἄλλοι.
’ς τὸ ἕναν σου προτέρημα πρόσθες καὶ ἄλλον ἕναν· 485
ἀνδρείαν καὶ ταπείνωσιν τὴν καλητέραν κόσμου.
ἔχε τὰ πάντα συνετῶς καὶ περιπαιδευμένα.
ἔνδυσε πένητα γυμνὸν, χόρτασε πεινασμένον,
θλιμμένους παρηγόρησον, ἀρρώστους ἐπισκέπτου.
εἴ τι γὰρ δώσῃς πένητος, εἴ τι καλὸν ποιήσῃς, 490
ἐδάνεισές τὰ τὸν θεὸν καὶ θέλει σοι τὰ δώσει
ἑκατονταπλασίονα ἔνδον τοῦ παραδείσου.
εἰ δ’ εἴπῃς „ὅτι ἐπτὡχηνα, δὲν ἔχω τί νὰ δώσω,”
κἂν στέναξον, συμπάσχισον καὶ παρηγόρησέ τοὺς·
θεὸς τὸ κατὰ δύναμιν αὐτὸ ζητεῖ καὶ θέλει. 495
κάλλια νὰ δώσῃς ὀλίγον καὶ μετὰ προθυμίας,
παρὰ νὰ δώσῃς τὸ πολὺ καὶ νὰ τοὺς τ’ ὀνειδίσῃς.
λέγει γὰρ τοῦτο ἡ γραφή „ὅπου πτωχοὺς ξενίζει,
αὐτὸς ἐξένισε λοιπὸν ὡς τοῦ θεοῦ ἀγγέλους.
ἀπ’ ὅλον τὸ κατόρθωμα ἡ ἀγάπη ἔνι κρεῖττον. 500
ἂν ἔχῃς ὅλα τὰ καλὰ καὶ λείπῃ σ’ ἡ ἀγάπη,
οὐδὲν ἐποῖσ̣ες τίποτε, καὶ χάνεις εἴ τι ἐδὥκες.”
γνώμης ἔνι ἀληθινῆς τό τῆς ἀγάπης ταύτης,