Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/36

—14—

ὅταν σὲ στήσουν εἰς ἀρχὴν καὶ λάβῃς ἐξουσίαν,
τοὺς πρὸ ἐσένα σφάλλοντας, τέκνον μου, συγγνωμόνει,
τοὺς δὲ καὶ καταβλάπτοντας καὶ κρῖνε καὶ τιμώρει,
διὰ νὰ σ’ ἐντρέπωνται πολλοὶ, κι ἄλλοι νὰ σὲ φοβοῦνται. 325
ὅσον τὸ δύνασαι υἱὲ, φεῦγε τὰς ἀδικίας,
κἂν εὐτυχῇς, κἂν ἀτυχῇς, κἂν ἔχῃς, κἂν οὐκ ἔχῃς.
ὁ πένης γὰρ ἂν ἀδικῇ, ἐξαφορμεῖται οὕτως,
ὅτι πολλὰ τὸν λείπονται καὶ ἐξ ἀνάγκης κλέπτει.
ὁ πλούσιος ἂν ἀδικῇ καὶ τοὺς πτωχοὺς ζημιόνη, 330
κόλασιν ἔχει φοβερὰν καὶ σύγκρισιν μεγάλην·
ἡ πρᾶξις γὰρ ἡ ἄβουλος οὐκ ὠφελεῖ, ἀλλὰ κόπτει,
ὀλίγοι δίχα τῆς βουλῆς ἐπέτυχον τὴν πρᾶξιν.
πρῶτος καλὸς καὶ δυνατὸς ἐκεῖνος ὁ δυνάστης,
ὁποῦ τὸ δίκαιον σύντομα νοήσει κι ἐξελέγξει, 335
μᾶλλον ὡς δίκαιος δικαστὴς τὸ δίκαιον προτιμᾶται,
τὴν δ’ ἀδικίαν ἐκμισεῖ ὡς ἄδικον καὶ φαύλην.
οὕτως, παιδίν μου, σπούδαζε νὰ ἐγνωρίσθης εἰς ὅλους.
ἐπαίνει πάντα τὸ καλὸν, δι ’ οὗ νὰ σ’ ἐπαινέσουν·
τό γὰρ καλὸν καλὸν ἔνι κ’ οἱ πάντες ἀγαποῦν τὸ, 340
αὐτοὶ δ ’ ὁποῦ τὸ πράττουσιν, μόνοι τὸ ἔχουν κέρδος.
πολλάκις οἱ ἀπρόσεκτοι λέγουν ἀπερισκέπτως·
λέγειν αἰσχρὰ οὐκ ἐντρέπονται καὶ πράττειν οὐ φοβοῦνται.
ἀλλ’ ὁ δυνάστης ὁ θεὸς ἔδωκεν εἰς τὸν κόσμον
ἄλλους δυνάστας ν’ ἀδικοῦν, ἄλλους νὰ * περεάζουν. 345
σὺ δὲ, ἂν ἔχης· φυσικὸν προτέρημα ὀλίγον,