Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/212

––190––

καὶ σὺ, πουλὶν κακότυχον καὶ ψοφοζαρωμένον,
ὅλως ἐμὲν περιγελᾷς; εἰπὲ καὶ πῶς τὸ ποῖκες.
ὅμως οὐ μὴ σὲ βαρεθῶ, ὀψαροπούλη τέκνον,
ὅτι ἀκόμη οὐκ ἔμαθες τὸ τίς καὶ πόθεν εἶμαι.“ 355
Ἀκόμη οὐκ ἐπλήρωσαν τὴν ταραχὴν τὴν εἶχαν,
κι ὁ λοῦπος ἐπεχείρησεν ὑβρίζειν τὸ γεράκιν.
„ἦλθες, φονέα καὶ λῃστή, αἱματοπότα λύκε,
καὶ συγγενοσαρκόφαγε ἱέραξ, εἰς τὸν γάμον,
νὰ ποίσῃς καὶ τὴν πέρδικαν, περιστερὰν νὰ φύγῃ, 360
ἀφασιανὸν καὶ φάσσαν τε, τὴν κίσσαν καὶ τρυγόνιν,
καὶ τὰ μικρὰ στρουθόπουλα τά ὅλα νὰ μισεύσουν.
φύγε, διῶκτα τύραννε, αἱματοπότα σκύλε,
μήπως τʼ ἀκούσῃ ὁ βασιλεὺς κʼ ἐβγάλῃ σου τὰς κόρας,
κι ἀντὶ χαρᾶς τὴν ἀτιμιάν ἐπάρῃς καὶ μισεύσῃς.“ 365
καὶ ὁ ἱέραξ στρέφεται καὶ λέγει πρὸς τὸν λοῦπον
„εἰπέ με, κακομούσουρε, τί εἶν τὰ λέγεις, λούπη;
μόνον πτερὸν ἔχεις καλὸν καὶ διχαλὴν οὐρίτσαν,
ἀμμʼ εἶσαι σκλαβοθώρετος, σκυλὶν μαγαρισμένον.
ὀφίδια τρῷς καὶ ποντικοὺς, μᾶλλον καὶ κωλοσαύρας, 370
ἀλλὰ καὶ κεῖνα πούπετε ἂν ταὔρῃς ψοφισμένα,
καὶ γὰρ οὐ δύνασαι ποτὲ ἀκρίδαν νὰ πιάσῃς.
ἄθλιε, κοσμοκατάρατε, ἐμὲν τὰ συντυχαίνεις,
καὶ διδαχὰς πνευματικὰς ἤρξασο νὰ μὲ λέγῃς;
πάντες καὶ σὲν ἠξεύρουν σε καὶ τὴν ὑπόληψίν σου. 375
ἂν εὕρῃς γρῃὰν τινὰν πτωχὴν πουλίτσια νὰ ἔχῃ,
κʼ ἰδῇς ὅτι ἐβγάλῃ τα καὶ θέσῃ τα ʼς τὸν ἥλιον,
κʼ ἡ κλωσαρέα τύχῃ καὶ οὐδὲν τὰ ʼπιμελῆται,
ʼς ἐκεῖνα, κακοῤῥίζικε, δείχνεις καὶ τὴν ἀνδρειά σου,
καὶ χύνεις καὶ ἁρπάζεις τα καὶ κακοθανατεῖς τα. 380
κʼ ἐκείνη καταρᾶταί σε ʼς τὴν ἐκκλησιὰν ἀπέσω
῾θεέ, τὸν λούπην ψόφα τον ὁπὤφα τὰ πουλιά μου.᾽
καὶ σὺ οὐδὲ κἂν ἐξέφεξεν ὁ ἥλιος τὴν ἡμέραν,
καὶ πάλʼ ἀπομοιράζεις τα ἐκεῖνα τὰ ἀφῆκες.
καὶ πάλʼ ἡ γραῖα ἡ πτωχή κλαίει καὶ καταρᾶται, 385