Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/197

––175––

εσθίεις τὰ ζωΰφια, τὰς μίγλας καὶ τοὺς ψύλλους.
καὶ ἄλλα τὰ μικρότατα τῶν ἀκαθάρτων πάντων.
φεῦγε λοιπόν από έμπροσθεν, μὴ μαγαρίσῃς πάντας.“ 975
δρομαία δὲ ἡ μαϊμοῦ φεύγει από την μέσην,
ἀπὸ τὸν φόβον τὸν πολὺν τὸν εἶχε τοῦ ἐλέφα.
καὶ μέσα ἀπεκρύβηκεν πάντων τῶν τετραπόδων.
ὁ βασιλεὺς δ᾽ ἀπέμεινεν λέων μεμονωμένος
καὶ πρὸς τὸ πλῆθος ἔφησεν λόγους καὶ ὁμιλίας 980
„ἀρκοῦσιν τὰ λεγόμενα τὰ εἴπασιν οἱ πάντες,
αἱ ὕβρεις, οἱ ὀνειδισμοὶ, οι επίνοι καὶ ψόγοι,
αἱ καυχησίαι αἱ πολλαὶ καὶ αἱ ἀντιλογίαι.
ὁρίζω δὲ ἀπὸ τοῦ νυν, λέγω καὶ ἀποφαίνω,
ἡ καθαρὰ καὶ ἄδηλος ἀγάπη καὶ φιλία, 985
ὁποῦ ἐσυνεστήσαμεν μεθ᾿ ὅρκου καὶ ἀγάπης,
ὁρίζω δὲ ἀπὸ τοῦ νῦν νὰ ἔν καταλυμένη,
νὰ ἔνε μάχη δυνατὴ, καθάπερ καὶ τὸ πρῶτον,
καὶ πάντα τὰ τετράποδα, τὰ αἱμοβόρα ζῶα,
νὰ τρώγουσιν τὰ καθαρὰ, καθάπερ καὶ τὸ πρῶτον, 990
ὅποιον καὶ καταπονεῖ καὶ ἔνε εἰθισμένον.“
τότε νὰ εἶδες ὀδυρμοὺς καὶ δάκρυα μεγάλα
καὶ ὄχλησιν καὶ ταραχὴν, τὴν ἔποικαν τὰ ζῶα,
νὰ εἶδες καὶ πηδήματα καὶ δρόμια ἐκεῖσε.
ὅπου ἐκαταπόνεσεν, ἐδίωκεν τὸν ἄλλον, 995
ἔφθαναν καὶ ἐδάγκαναν καὶ ἐτινάσσασίν τα,
οἱ μὲν ἀπὸ τὸν σφόνδυλον, οἱ δ᾽ ἄλλοι ἀπὸ τὴν ῥάχη,
ἄλλοι δ᾽ ἀπὸ τὰ ῾μίκωλα καὶ ἀπὸ τὴν κοιλίαν,
ἕτεροι δὲ ὡς ἔφτασαν καὶ ὅποθεν ὀρθῶσαν.
καὶ ἤκουσες καὶ τοὺς κλαυθμοὺς καὶ τὴν μεγάλην θλίψιν, 1000