καθίσματα βασιλικὰ, θρονία δεσποτάτα·
κρατοῦν τα οἱ ἐπίσκοποι καὶ οἱ μητροπολῖται
καὶ οἱ μεγαλοηγούμενοι μὲ τὰς μακρὰς γενειάδας,
ἀκόμη καὶ οἱ ἄρχοντες καὶ οἱ πραγματευτάδες 920
ἔχουσίν τα παιγνίδια καὶ αὐτοὶ τορνεμένα,
ταβλία καὶ ζατρίκια καὶ ὅσα τὰ τοιαῦτα.
ποιοῦν μαχαιρομάνικα μεγάλων μαχαιρίων,
ὁμοίως καὶ εἰς τὰ μικρὰ ὡραιωμένα σφόδρα·
κτένια ἔμορφα πολλὰ, τὰ δένουν μὲ χρυσάφιν, 925
ἀκόμη μὲ ἀσήμιον σμαραγδοπλουμισμένα,
καὶ ἔχουν τα ᾑ ἀρχόντισσαις καὶ γραίαις καὶ μεσόγραις·
ἀλλ᾽ ἔχουσιν καὶ κάτοπτρα ἃ λέγονται καθρέπται,
καὶ βλέπουσιν τὸν ἴσκιον ταις αἱ νέαις κοπελούδαις.“
ὡς ἤκουσεν ἡ μαϊμοῦ ἐλέφαντος τοὺς λόγους—
ὅλοι γὰρ ἐσυντύχασιν καὶ ὅλοι γὰρ ἀπεῖπον,
οὐδένας δὲ ἀπόμεινεν, μόνον αὐτὴ καὶ μόνη·
ἐκρύπτετο δ᾽ ὡς πονηρὰ μέσον τῶν τετραπόδων—
ἐπήδησεν δὲ καὶ αὐτὴ κ᾿ ἐστάθην εἰς τὸ μέσον,
καὶ ταῦτα ἀπεφθέγξατο καὶ τὸν ἐλέφαν λέγει 935
„ἦλθες καὶ σὺ, μακρύμυτε, μετὰ τῆς προμυτίδος,
νὰ καυχισθῇς, νὰ ἐπαρθῇς, παράσημον τῶν ζώων;
ἔξω ἀπὸ τῆς φύσεως τῆς ἡμετέρας εἶσαι,
καβούρου τάξιν κέκτησαι μεγαλοχαχανάτου,
ἔχεις ἀλλοῦ τὸ στόμα σου κι ἀλλοῦ τὴν προμυτίδαν, 940
ἀλλοῦ συνάγεις βρώματα καὶ ἀλλαχοῦ τὰ τρώγεις.
λοξόποδε, παράσημε καὶ κάθαρμα τῶν ζώων,
δίχα γονάτων γέγονας καὶ δίχα ἁρμονίας,
καὶ στέκεις μονοστέλεχος νύκταν τε καὶ ἡμέραν,
Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/195
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
––173––