Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/192

––170––

καιρὸς γὰρ ἦλθεν ἀπ᾿ ἐδῶ νὰ φύγῃς ἐκ τοῦ μέσου.
ἐξέβηκεν τὸ ἄλογον, παραμερεὰ ἐστάθη.
ὁ λύκος δὲ ἀπέμεινεν μέσον τοῦ συνεδρίου.
ἡ ἄρκος δὲ, ὡς ἤκουσεν καὶ ἔβλεψεν τὸν λύκον 830
μεμονωμένον μοναχὸν, ἐστάθην εἰς τὸ μέσον,
καὶ λόγους ἐναπέτεινεν τοιούτους πρὸς τὸν λύκον
„πνιγάρη λύκε, θρασιοφᾶ, ἀλλὰ καὶ νυκτοκλέπτη,
καὶ τρυπολόγε μυσερὲ καὶ νυκτοπερπατάρη,
εἰπὲ, καὶ σὺ καυχίστησαι ὥσπερ τὰ ἀλλὰ ζῶα; 835
ἂν ἔχῃς μέλος τίποτες νὰ ὠφελῇ εἰς χρείαν,
εἰ μὴ τὸ ὅλον σου κορμὶν ἔν᾿ ἄχρηστον παντάπαν.
ὀνειδίζεις τὸ ἄλογον τὸ πῶς ποτὲ ψωριάζει,
καὶ μᾶλλον ἐσὺ, κάκιστε, ψωμιάζεις πάσα χρόνον,
καὶ κάθε καλοκαίριον ἥλιον οὐδὲν βλέπεις, 840
ἀλλ᾽ εἰς τὰ δάση καὶ λογγοὺς εἶσαι κατακρυμμένος,
καὶ τρώγουν σε οἱ κώνωπες, καὶ σφῆκες σὲ δαγκάνουν.
τότε ὁ λύκος ἔφησεν τοιαῦτα πρὸς τὴν ἄρκον
„μελισσοφάγε, μυσερὴ καὶ κοντοποδαρέα,
καὶ ἀλλοιθώρα καὶ στραβὴ καὶ χαμηλοβλεποῦσσα, 845
κορμοφηκάρα, παίγνιον τῶν μωροατζιγγάνων,
ἀχλαδοβαλανότροφε, μυρτοκουμαροφάγα,
οὐδὲ ἐσὺ ἔχεις καλὸν ἀπάνω σου τὶ μέλος,
καθὼς σὺ λέγεις καὶ ἐμὲν, καθὼς μὲ ὀνειδίζεις.
πάλιν ἀπηλογήθηκεν ἡ ἄρκος πρὸς τὸν λύκον 850
„ἐγὼ ἔχω ὠφέλιμον εἰς ἰατροὺς μεγάλους·
ἀξούγγιν τὸ ἡμέτερον διὰ παντὸς τὸ χρῶνται
εἰς ῥεύματα, εἰς ἀλοιφὰς, μὲ εἴδη μεμιγμένα,
ποιοῦν σκευὴν πανεύχρηστον εἰς τὰς πληγὼς καὶ πάθη.
ὅμως ἂς φύγωμεν μικρὸν ἔξω ἀπὸ τὸ μέσον, 855
νὰ ἔλθουν τὰ αἱμόβορα καὶ τὰ ἀνδρειωμένα,
καὶ δυνατὰ καὶ ἄγρια θηρία τὰ μεγάλα,