Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/182

––160––

πόσα ἐβαττολόγησας ληρήματα καὶ λόγους,
καὶ ὑπὲρ φύσιν ἔποικες καὶ ὑπερεκαυχήθης,
οὐχὶ νὰ ἔλεγεν ὁ βοῦς καὶ τὸ παχὺν βουβάλιν,
ἢ ἄλλον ζῶον φοβερὸν λέγω ἐκ τῶν μεγάλων.
καὶ τότε ἀνεχώρησεν ἡ ταπεινὴ προβάτα· 545
ὁ βοῦς δὲ καὶ ὁ βούβαλος ὡς ἤκουσαν τοὺς λόγους
καὶ τὰ δικαιολογήματα αἰγὸς καὶ τοῦ προβάτου.
ἐξῆλθον καὶ ἐστάθησαν οἱ δύο εἰς τὸ μέσον
καὶ ἤρξαντο προφθέγγεσθαι πρὸς τὴν κοινότην ὅλην
„ἀκούεις, λέων βασιλεῦ, ἀκοῦτε, μεγιστᾶνοι, 550
τὰ ζῶα τὰ μικρούτσικα, τὰ οὐδετιποτένια,
πῶς ἐπολυλογήσασιν, πῶς ἐμακρολογῆσαν,
καὶ ὑπερεκαυχήσαντο ἐπάνω τοῦ μετρίου;“
εἶτα λέων ὁ βασιλεὺς καὶ πᾶσα ἡ βουλή του
τούτους τοὺς λόγους εἴπασιν πρὸς βοῦν καὶ τὸ βουβάλιν 555
„ἡ σύναξις, ἡ ῾μάδευσις ἡ ὧδε γεγονυῖα
οὕτως ἐστὶ καὶ ὁ μικρὸς καθάπερ καὶ ὁ μέγας,
οὕτως δὲ καὶ ὁ ἄτιμος ὥσπερ κι ὁ τιμημένος,
οὕτως δὲ καὶ ὁ ἄνανδρος ὥσπερ κι ὁ ἀνδρειωμένος,
πάντες δὲ νὰ συντύχουσιν καὶ πάντες νὰ λαλήσουν, 560
εἷς πρὸς τὸν ἄλλον νὰ εἰπῇ καὶ ἔπαινον καὶ ψόγον,
καθὼς ἐσυνετάξαμεν μεθ᾿ ὅρκου καὶ ἀγάπης
τὰ μέρη τὰ ἀμφότερα ἡμέρων καὶ ἀγρίων.
καὶ γὰρ ἀπὸ τὸ εὐτελὲς τὸν πονδικὸν καὶ κάτην
ἤρξαντο ᾑ διάλεξες καὶ ἦλθον ἕως ὧδε, 565
καὶ ἔνε χρεία νὰ ἐλθοῦν μέχρι τῶν μεγιστάνων,
ἕως τῶν μεγιστάνων μου κ᾿ ἐμοῦ τοῦ βασιλέως.
λοιπὸν λέγετε τίποτε, ἂν ἔχετέ τι λέγειν.“
τότε ὁ βοῦς καὶ βούβαλος ἤρξαντο ταῦτα λέγειν,
τὸ ἔλαβεν δ᾽ ὡς προπετῶς ὁ βοῦς τοιαῦτα λέγει 570
„φεύγετε, παραπτώματα, ἀποσκορακισθῆτε,