ἔχουν το εἰς µανίκια καὶ εἰς ἑτέρας χρείας.
καὶ περὶ τοῦ µαλλίου µου πολλὰ ἔχω νὰ λέγω,
βυρτζίζουσι, κτενίζουσιν καὶ νήθουσι τὸ νῆμα,
καὶ ἔκτοτε τὸ βάφουσιν πᾶσα λογὴν καὶ χρόαν, 485
κόκκινα, μαῦρα, κίτρινα, ὀξέα, γερανάτα,
καὶ ἄλλα τούτων πλείονα, χρειώδη πρὸς τὴν τέχνην,
ποιοῦν κουρτίνας ἔμορφας, ὡραιοπλουμισμένας,
καὶ σχηματίζουν καὶ ποιοῦν εἴδη καὶ θεωρίας,
ἀνθρώπους, ζῶα καὶ πτηνὰ, καὶ πάντα τὰ τοῦ κόσμου, 490
καὶ ἔχουν τα οἱ εὐγενεῖς, ἀλλὰ καὶ οἱ ῥηγάδες,
οἱ κόντες καὶ καβαλλάριοι καὶ ἄλλοι μετ᾿ ἐκείνων.
ποιοῦσιν σάκτια ψιλὰ καὶ µεγαλοπλουμάτα
ἃ ὁ σουλτάνος κάθηται κι ὅλοι οἱ ἀμηράδες·
ἁπλῶς καὶ πᾶσα γενεὰ, Ῥωμαῖοί τε καὶ Φράγκοι, 495
χρῶνταί τα εἰς κλινάρια καὶ εἰς τὰ στρώµατά τους.
ἀκόμη τὸ µειζότερον τὸ κάµνει τὸ μαλλίν µου
εἶναι τὰ ῥοῦχα τὰ φοροῦν ὅλη ἡ ἀνθρωπότης
εἰς ἅπαντα τὰ πέρατα, μικροί τε καὶ μεγάλοι,
οἱ βασιλεῖς, οἱ ἄρχοντες καὶ πάντες μεγιστᾶνοι 500
φοροῦσιν τὰ ψαλόνια ὁμοῦ καὶ τὰ σκαρλάτα,
οἱ δ᾽ ἄλλοι πάλιν μετ᾿ αὐτοὺς πᾶσαν βαφὴν καὶ χρόαν.
ἀκόμη τὸ χοντρὸν μαλλὶν κάµνουσιν καὶ τὰ γρίζα,
κάµνουσιν ῥάσα ὑψηλὰ, τζοχοϋφανδωμένα,
καὶ γουνοµεσοφόρια πατριαρχῶν μεγάλων, 505
μανδύα, παραµάνδυα μητροπολιτῶν κ᾿ ἐπισκόπων,
καὶ ἐσωφόρια διπλᾶ μεγάλων ἡγουμένων,
καὶ ἄσπρα ὑποκάμισα τῶν νέων καλογραίων.
τὰ δ᾽ ἄλλα πάντα τὰ χοντρὰ, τὰ ἀπομειναρέα,
κάµνουν βαρέα στρώματα καὶ παραπιλωμένα, 510
Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/180
Αυτή η σελίδα δεν έχει ελεγχθεί ακόμη για πιθανά λάθη.
––158––