Σελίδα:Carmina Graece Medii Aevi, W. Wagner (1874).djvu/177

––155––

ἐὰν μὴ βάλλῃ ἀπ᾿ ἐμοῦ τρίχαν εἰς τὸ κονδύλιν·
καὶ κάµνει ἄλλα ὑψηλὰ καὶ δεύτερα καὶ τρίτα·
ὅσα γὰρ βούλεται, ποιεῖ ὅλα διὰ τὴν τέχνην͵ 395
καὶ ἱστορίζει θαυμαστοὺς ναοὺς ἐξαιρημένους
καὶ τὰς εἰκόνας τὰς σεπτὰς τὰς σεβοπροσκυνοῦσιν
τὰ γένη τῶν Χριστιανῶν εἰς ἅπαντα τὸν κόσμον,
καὶ ἱστορογραφίζουσιν ἢ χρωματοπλουμίζουν
σπήτια καὶ παλάτια μεγάλων βασιλέων, 400
καὶ ἄλλους οἴκους φοβεροὺς μεγάλων μεγιστάνων.
ἀκόμη καὶ τὸ ᾿δόντι µου ποιεῖ καὶ τοῦτο χρεία·
ἔχουν το οἱ γραμματικοὶ καὶ πάντες οἱ σκουφάδες,
στιλβόνουν καὶ τὰς σκούφιας (των), στιλβόνουν τὰ χαρτία.
πολλάκις ἔχω το κ᾿ ἐγὼ εἰς χρείαν ἐδικήν µου· 405
ἔχω τ᾽ ὡς ἅρμα δυνατὸν εἰς τὸν καιρὸν τῆς μάχης,
ὅταν ἐχθρὸς μὲ πολεμῇ ἄδικα νὰ μὲ φάγῃ,
μετὰ τοῦ ὀδόντος κρούω τον καὶ σχίζω τον αὐτίκα
καὶ χύνω τὴν κοιλίαν του καὶ ὅλα τὰ ἐντός του.
σὺ δὲ, ἐλάφιν καὶ λαγὲ, τί ψῆφος ἓν δικός σας; 410
µίαν φωνὴν ἢ λαλιὰν ν᾿ ἀκούσετε πολλάκις;
ὁ ἥλιος οὐ βλέπει σας ἀλλ᾽ οὐδὲ ἡ σελήνη,
καθὼς καὶ ἡ πλησίον σας ἡ βρωμομυξαρέα,
ἡ σκατοβορβορόκοιλη αὐτήνη ἡ προβατίνη·
καὶ γὰρ εἷς κοπροζάγαρος χιλίας νὰ διώκη.“ 415
αἰσχύνθη γοῦν ἤ ἔλαφος καὶ ὁ λαγὸς ἐντράπη
τὸ ψέγος καὶ τὰς ὕβριτας καὶ λοιδορίας χοίρου
καὶ ὑποχώρησαν μικρὸν ὅλως καταισχυµένοι.
τὸ πρόβατον, ὡς ἤκουσεν τοῦ μοχθηροῦ τὰς ὕβρεις,
ἐξέβη τότε καὶ αὐτὸ καὶ ἔστη εἰς τὸ µέσον 420
καὶ ἥμερα καὶ ταπεινὰ ἐφθέγξατο τοιαῦτα