To διήγημα „Πωρικολόγος“, ἐν ᾧ διακωμῳδοῦνται τῆς ἑλληνορωμαϊκῆς ἐν Κπόλει αὐλῆς οἱ ὀφφικιοῦχοι, ἰδίᾳ δ’ αἱ τούτων παρὰ τῷ αὐτοκράτορι διαβολαὶ καὶ συκοφαντίαι, γινώσκεται κατὰ διαφόρους διασκευὰς καὶ διαφέροντ’ ἀπ’ ἀλλήλων ἀντίγραφα, τὰ ἑξῆς·
1) Κῶδιξ ἄγνωστος ἐκδοθεὶς ἔτει 1783-ῳ. „Βίος Αἰσώπου τοῦ Φρυγίου“. Ἐνετίῃσι 1783, σ. 93—96.
2) Cod. Vindob. theol. 244. Ἐκδόσεις: Κ. Σάθας ἐv τῇ ἐφημερίδι Κλειώ, 1871, ἀριθ. 516. W. Wagner, Carmina graeca medii aevi. Lipsiae 1874, σ. 199—202 (αὐτόθι καὶ αἱ τῆς ἑνετικῆς ἐκδόσεως διαφέρουσαι γραφαί).
3) Cod. Paris, gr. 2316 (ancien fonds), 15-ου αἰῶνος.
4) Παλαιὰ σερβικὴ μετάφρασις ἐκδοθεῖσα ὑπὸ V. Jagić, Archiv für slavische Philologie. Berlin 1876, τ. 1, σ. 611—613.
5) Τουρκικὴ διασκευὴ ἐκδοθεῖσα ὑπὸ Otto Blau, Zeitschrift der morgenländischen Gesellschaft, 1874, τ. 28, σ. 569 κἑ.
Περὶ τοῦ χρόνου τῆς συντάξεως καὶ τῆς γλώσσης ἴδε J. Psichari, Essais de grammaire historique néo-grecque. Paris 1886—1889, τ. 1, σ. 18. Τόμ. 2, σ. 175—176.
Ταῖς ἤδη γνωσταῖς ταύταις διασκευαῖς προσθετέα ἡ τοῦ 488-ου κώδικος τῆς ἐν Ππόλει Δημοσ. Αὐτοκρ. Βιβλιοθήκης. Οὗτος ἀριθμεῖ τρία μόνα χάρτινα φύλλα (0.145 × 0.099) κομισθέντα μὲν Ἀνατολῆς ὑπὸ Πορφυρίου Οὐσπένσκη (ἴδε Отчетѣ Имп. Публ. Библіотеки за 1883 г. СПБ. 1885, σ. 160), γεγραμμένα, δὲ κατὰ τὸν 17-ου αἰῶνα· τὸ δὲ κείμενον αὐτῶν κατέχον 4½ σελίδας ἔχει ἀκριβῶς οὕτω, ὡς ἐκδίδεται ἐνταῦθα, ἔξω τῶν σφαλμάτων ἃ καὶ σημειοῦνται ὧδε ὑπὸ τὴν πέζαν.
Βασιλεύοντος τοῦ πανενδοξοτάτου Κυδωνίου καὶ ἡγεμονεύοντος τοῦ περιβλέπτου Κίτρου καὶ συνεδριάζοντος μετὰ Ῥῳδίου καὶ τοῦ Ἀπιδίου τοῦ πρωτονοταρίου, Μήλου τοῦ λογοθέτου, Ῥεναντζίου τοῦ πρωτοβεστιαρίου καὶ Κερασίου καὶ Δαμασκήνου τοῦ πρωτονοβελισίμου,
1 πανενδοξωτάτου | κιδωνίου 2 ροδίου 3 πρωτωνοταρίου | μίλου 4 δαμασκύνου | πρωτοβελεσίου
