’Ταῖρι ’ταῖρι τὰ πουλιὰ στὴν βοσκὴ πηγαίνουν· ’ταῖρι ’ταῖρι στὴν φωλιά, σὰν νυκτώσῃ, ’μβαίνουν. Ἕνα μόνο, τὸ φτωχό, μὲ καρδιὰ θλιμμένη, ὅλη ’μέρα μοναχὸ κι’ ὅλη νύχτα μένει. Εἶχεν ἄλλοτε κι’ αὐτὸ ’ταῖρι ’μπιστεμένο, κι’ ἔψαλλε ζευγαρωτὸ καὶ ευτυχισμένο. Μὰ σὰν ’βόσκαν μιὰν αὐγὴ κ’ ἔπαιζαν στὴν φτέρη, ’σκότωσαν οἱ κυνηγοὶ τὸ γλυκό του ταῖρι!
